Zygmunt Fila
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Fila (ur. 15 kwietnia 1894 w Koniuchach, zm. 26 września 1939 pod Józefowem) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 Zygmunt Fila (przed 1934) | |
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 września 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
.png){kind=small}
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Zygmunt Fila urodził się 15 kwietnia 1894 w Koniuchach w rodzinie Jakóba i Anastazji z d. Pastuszak[1][2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 90[3][4]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[5].
Został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu podporucznika[6]. Za udział w walkach o niepodległość Polski w szeregach 14 pułku piechoty otrzymał Order Virtuti Militari[1]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8]. W latach 20. pozostawał oficerem 14 pułku piechoty stacjonującego we Włocławku[9][10]. Następnie został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[11][12]. W 1928 był przekazany z 14 pułku piechoty do Dowództwa 4 Dywizji Piechoty w Toruniu[13]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 16 Pułku Piechoty w Tarnowie na stanowisko dowódcy batalionu[14]. Z dniem 5 stycznia 1931 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930–1932[15]. W marcu 1932, nie ukończywszy kursu, został przeniesiony do 60 pułku piechoty w Ostrowie Poznańskim na stanowisko dowódcy batalionu[16][17][18]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[19]. Pod koniec lat 30. służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, gdzie pełnił funkcję dyrektora nauk[20], a do 1939 sprawował stanowisko zastępcy komendanta szkoły[21].
Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej pełnił stanowisko dowódcy 114 pułku piechoty[22]. Poległ 26 września 1939 w Józefowie pod Aleksandrowem[20][23]. Został pochowany na cmentarzu wojennym w miejscowości Sigła (także jako Sigiełki)[24][25].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4618[1]
- Krzyż Walecznych[26]
- Złoty Krzyż Zasługi (1938)[27][28]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[3]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)[3]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[3]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.