Zygmunt Dworski

Zygmunt Karol Dworski (ur. 26 kwietnia 1857, zm. 22 października 1931) – polski prawnik, sędzia, prezes Sądu Najwyższego w II Rzeczypospolitej.

Zygmunt Dworski

Zygmunt Dworski (1931)
Data urodzenia	26 kwietnia 1857
Data śmierci	22 października 1931
Zawód, zajęcie	sędzia
Narodowość	polska
Odznaczenia

Grób Zygmunta Dworskiego na cmentarzu Powązkowskim

Urodził się 26 kwietnia 1857^[1]. Ukończył studia prawa. Podjął służbę w sądownictwie Austro-Węgier. Pracował w Sądzie Najwyższym w Wiedniu^[2]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej w 1907 pełnił funkcję c. k. radcy wyższego sądu krajowego we Lwowie; w tym czasie był członkiem wydziału Związku Sędziów we Lwowie^[3][4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej. Został sędzią Sądu Najwyższego, a 13 kwietnia 1921 został mianowany na stanowisko prezesa Sądu Najwyższego^[5]. Z tego stanowiska z dniem 9 kwietnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku^[6].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

Zmarł 22 października 1931^[1]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 117-6-23)^[1].

Przypisy

1. Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT DWORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-02-28].
2. Zygmunt Zarzycki: O dwóch krakowskich przedwojennych procesach separacyjnych. ejournals.eu. s. 222. [dostęp 2015-09-28].
3. Komitet Organizacyjny Kraj. Związku Sędziów we Lwowie. „Reforma Sądowa”, s. 88, Nr 6, 7, 8 z sierpnia 1907.
4. Krajowy Związek Sędziów we Lwowie. „Reforma Sądowa”, s. 109, Nr 11 z listopada 1907.
5. Ruch służbowy w sądownictwie. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 238, Nr 13 z 1 lipca 1921.
6. Czystki w Sądzie Najwyższym Zygmunt Dworski
7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.