Zubrzec
wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zubrzec (ukr. Зубрець, Zubreć) – wieś w rejonie czortkowskim[1] obwodu tarnopolskiego na Ukrainie. Wieś liczy 1567 mieszkańców.
 Kaplica rzymskokatolicka w Zubrzcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
48441 |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
 48°59′15″N 25°17′16″E | |
Teren ten co najmniej od 1720[potrzebny przypis] stanowił dziedzictwo rodziny Mysłowskich herbu Rawicz (wchodził w skład klucza koropieckiego).
W 1901 działała gorzelnia hr. Stanisława Badeniego[2].
Po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie 1918 roku, Zubrzec przejściowo znalazł się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Zubrzec w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
W lipcu 1936 odbyło się poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy Dom Ludowy[3].
W listopadzie 1937 w Zubrzcu poświęcono Dom Ludowy TSL[4].
18 lub 19 września 1939 r. żołnierze sowieccy zastrzelili polskich 4 oficerów. W lutym 1940 r. NKWD zesłało na Syberię 27 rodzin polskich (ok. 110 osób). W latach 1941–1945 nacjonaliści ukraińscy z Ukraińskiej Policji Pomocniczej oraz OUN - UPA zabili 38 Polaków, Żydów i Ukraińców[5].
W 1896 zaczęto budować kaplicę w Zubrzcu staraniem właściciela majątku Alfreda Mysłowskiego. Była to drewniana budowla z wieżyczką i zakrystią. W 1897 Alfred Mysłowski postanowił rozebrać rozpoczętą budowlę, by na jej miejscu zbudować kaplicę grobową murowaną z cegły, z kryptą dla zmarłego w tym roku syna Mieczysława. W 1898 kaplica została poświęcona, miała dach kryty gontem, z wieżyczką na sygnaturkę, a w jej wnętrzu znajdował się drewniany neogotycki ołtarz z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej.
Aktualnie kaplica popadająca w ruinę. Na miejscu brak wyposażenia, a groby zmarłych w kryptach w okresie komunistycznym zostały sprofanowane.
- Ihor Kostenko, Ukraiński dziennikarz, student geografii na uniwersytecie we Lwowie, działacz Euromajdanu. Zginął od kuli snajpera podczas konfrontacji na ulicy Institutskiej. Bohater Ukrainy, jeden z Niebiańskiej Sotni. Wikipedysta:Ig2000 (Ukraińska Wikipedia), 10 sierpnia 2014 w Londynie podczas ceremonii zamknięcia dorocznej konferencji "Wikimania" Jimmy Wales zapowiedział – pośmiertnie – I. Kostenkę wikipedystą roku[6].
- Wasyl Mojsej, działacz Euromajdanu. Zmarł na skutek ran otrzymanych od strzału snajpera podczas konfrontacji na ulicy Institutskiej. Bohater Ukrainy, jeden z Niebiańskiej Sotni.
- Petro Sawaryn – ukraiński emigracijny prawnik, działacz społeczny, polityczny oraz oświatowy.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
