Zoe Jones

Zoe Jones, wcześniej po mężu Wood, następnie po mężu Wilkinson (ur. 14 stycznia 1980 w Swindon) – brytyjska łyżwiarka figurowa startująca w parach sportowych z Christopherem Boyadji. Uczestniczka mistrzostw Europy i świata, trzykrotna mistrzyni Wielkiej Brytanii w parach sportowych (2017–2019). Wcześniej startowała w konkurencji solistek w latach 1993–2002 oraz 2015–2016 zdobywając dwukrotnie mistrzostwo Wielkiej Brytanii solistek (2001, 2002). Do rywalizacji w zawodach łyżwiarskich wróciła po 13 sezonach przerwy.

Zoe Jones

Zoe Jones i Christopher Boyadji na mistrzostwach Europy 2020
Reprezentacja	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1980 Swindon
Wzrost	160 cm
Konkurencja	Pary sportowe Solistki (1993–2002, 2015–2016)
Partner sportowy	Christopher Boyadji
Trener	Mark Naylor, Ruth Woodstock Poprzednio: Aleksandr Markuncow, Robin Cousins, Joy Sutcliffe, Lesley Norfolk-Pearce
Klub	ISS Coventry
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna 153,70 Mistrzostwa świata 2019 Program krótki 52,57 Warsaw Cup 2019 Program dowolny 101,25 Mistrzostwa świata 2019

Pomimo zdobycia kwalifikacji na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1998 w Nagano, Brytyjski Komitet Olimpijski nie udzielił Jones pozwolenia na start w igrzyskach ze względu na jej wycofanie się z mistrzostw krajowych po doznaniu kontuzji uda^[1].

Biografia

Jones rozpoczynała karierę łyżwiarską jako solistka debiutując w sezonie 1993/1994. Będąc juniorką trzykrotnie zdobywała wicemistrzostwo Wielkiej Brytanii w latach 1995–1997. Na mistrzostwach świata juniorów zajmowała 22. miejsce w 1996 roku oraz 18. miejsce rok później. Dwukrotnie wystąpiła na mistrzostwach świata, gdzie zajęła 35. pozycję w 1997 r. i 31. lokatę w roku 2000. W 2001 i 2002 roku zdobyła mistrzostwo swojego kraju.

W październiku 1997 zajęła 6. miejsce w memoriale Karla Schäfera zdobywając w ten sposób kwalifikację olimpijską na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1998 w Nagano dla Wielkiej Brytanii^[1]. Jednak pomimo jej zdobycia Brytyjski Komitet Olimpijski miał dodatkowy warunek startu olimpijskiego – Jones miała wylądować odpowiednią liczbę potrójnych skoków podczas mistrzostw krajowych, aby zapewnić sobie pozwolenie komitetu na jej występ w Nagano^[1]. Dodatkowa presja spowodowała, że Jones doznała kontuzji rozdartego ścięgna udowego na tydzień przed mistrzostwami Wielkiej Brytanii i wycofując się z tego startu nie otrzymała pozwolenia na start w igrzyskach olimpijskich^[1].

Zakończyła karierę w 2002 roku i została trenerką w Kanadzie przez kolejne 10 lat, a następnie wróciła do rodzinnego Swindon^[1]. W tym czasie dwukrotnie wychodziła za mąż, najpierw za Dody'ego Wooda, a następnie za Matthew Wilkinsonona i urodziła troje dzieci: bliźniaczki Zarah i Zinię (ur. 2007) oraz syna Zkai^[1].

Jones startowała w zawodach łyżwiarskich dla dorosłych w kategorii Masters (Elite)^[2]. W grudniu 2015 wróciła do łyżwiarstwa amatorskiego pod nazwiskiem Wilkinson, gdzie na mistrzostwach Wielkiej Brytanii w wygrała program dowolny zdobywając przy tym srebrny medal i tracąc do mistrzyni zaledwie 0,09 pkt^[3]. Zoe Jones wróciła do startu w amatorskich zawodach łyżwiarskich po 13 sezonach przerwy.

W kwietniu 2016 Jones i Christopher Boyadji odbyli pierwsze treningi próbne i zdecydowali się reprezentować Wielką Brytanię w konkurencji par sportowych, co potwierdziła brytyjska federacja 19 sierpnia 2016^[4]. Jones i Boyadji zdobyli trzy mistrzostwa Wielkiej Brytanii w latach 2017–2019 oraz wystąpili na mistrzostwach Europy i świata. Na mistrzostwach Europy 2019 zajęli 10. miejsce.

Osiągnięcia

Pary sportowe

Z Christopherem Boyadji

Zawody	16–17	17–18	18–19	19–20	20–21	21–22
Międzynarodowe[5]
Mistrzostwa świata	26	27	17	C	24	10
Mistrzostwa Europy	14		10	12
GP Internationaux de France		8
GP Skate America				8
GP Skate Canada International						8
CS Memoriał Ondreja Nepeli	6		WD
CS Nebelhorn Trophy		14				15
CS Warsaw Cup				12
Bavarian Open			3
International Cup of Nice	5	4
Open Ice Mall Cup			2
Volvo Open Cup		1
Krajowe[5]
Mistrzostwa Wielkiej Brytanii	1	1	1	1	C

Solistki

Zawody	93–94	94–95	95–96	96–97	97–98	98–99	99–00	00–01	01–02	15–16
Międzynarodowe[6]
Mistrzostwa świata				35				31
Mistrzostwa Europy								17
GP Skate Canada International						11
Finlandia Trophy									13
Golden Spin Zagrzeb								5	11
Memoriał Karla Schäfera					6
Nebelhorn Trophy		20			11	9
Triglav Trophy										4
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów			22	18
Olimpijski festiwal młodzieży Europy		7
Grand Prix International St. Gervais			10	10
Ukrainian Souvenir	5
Krajowe[6]
Mistrzostwa Wielkiej Brytanii		2	2	2		3	2	1	1	2

Przypisy

1. Lois Elfman: Wilkinson gets redemption at adult competitions. Icenetwork, 2015-02-07. [dostęp 2019-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (ang.).
2. ISU Adult Figure Skating Competition 2015 Masters (Elite) Ladies I – Free Skating. ISU, 2015-05-23. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).
3. British Championships 2015 – Senior Ladies – Result. ISU. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).
4. Zoe Wilkinson and Christopher Boyadji confirmed as new skating partnership. iceskating.org.uk, 2016-08-19. [dostęp 2019-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)]. (ang.).
5. Competition Results – Zoe JONES / Christopher BOYADJI. ISU. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).
6. International Skating Union Biography – Zoe JONES. ISU. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).

Bibliografia

• International Skating Union Biography – Zoe Jones / Christopher Boyadji. ISU. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).
• International Skating Union Biography – Zoe Jones. ISU. [dostęp 2019-03-15]. (ang.).