Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów (właściwie Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania, popularna nazwa mariawici) – wspólnota kapłanów, założona na początku XX wieku przez Feliksę Marię Franciszkę Kozłowską. Przełożonym Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów jest obecnie bp Jarosław Maria Jan Opala.
Dewiza: Wszystko na większą Chwałę Bożą i Cześć Przenajświętszej Panny Maryi | |
Pełna nazwa |
Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania |
---|---|
Wyznanie | |
Kościół | |
Założyciel | |
Data założenia |
1893 |
Przełożony | |
Liczba członków |
34 |
Strona internetowa |
2 sierpnia 1893 Feliksa Kozłowska miała otrzymać objawienie Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. Jezus Chrystus miał jej nakazać założenie Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania. Do zgromadzenia wstępowali księża – przede wszystkim wychowankowie carskiej Akademii Teologicznej w Petersburgu – pragnący rzetelnie wypełniać swe powołanie kapłańskie. Pierwszym przełożonym zgromadzenia został ksiądz Kazimierz Przyjemski. Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów istniało do 1903 w ukryciu, kiedy zadecydowano, że konieczne jest oficjalne powiadomienie hierarchii kościelnej.
6 sierpnia 1903 odbyła się w Watykanie kapituła mariawitów, na której liderem zgromadzenia został Jan Maria Michał Kowalski. 13 sierpnia 1903 papież Pius X przyjął na audiencji kapłanów mariawitów. Złożono wówczas prośbę o legalizację Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, dołączając opis objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia i krótką historię zgromadzenia. Po analizie dokumentów Watykańska Kongregacja Inkwizycji 31 sierpnia 1904 nakazała skasowanie zgromadzenia mariawickiego. 5 kwietnia 1906 Pius X wydał encyklikę Tribus circiter, która rozwiała wszelkie nadzieje kapłanów mariawitów na zmianę stanowiska Watykanu w sprawie Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów.
Wykluczenie z Kościoła rzymskokatolickiego spowodowało konieczność utworzenia przez duchowieństwo i wiernych nowej organizacji kościelnej. 10 października 1907 odbyła się pierwsza Kapituła Generalna Kapłanów Mariawitów, w wyniku której powstał Kościół Starokatolicki Mariawitów. Do dziś wszyscy jego kapłani należą jednocześnie do zgromadzenia.
Celem Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania jest szerzenie czci dla Przenajświętszego Sakramentu i wzywanie pomocy Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, będących ostatnim ratunkiem dla świata ginącego w grzechach, oraz głoszenie treści zawartych w Dziele Wielkiego Miłosierdzia. Zakonnicy prowadzą parafie, domy parafialne i ośrodki kulturalno-oświatowe. Mariawitów nie obowiązuje celibat.
Habit Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów nawiązuje do historii zgromadzenia, jak i duchowości, w której wzrastają jego członkowie. Kolor habitu – szary, popielaty, został zaczerpnięty od szaty pokutnej św. Franciszka z Asyżu, który był założycielem wszystkich gałęzi franciszkańskich.
Zasadniczą część habitu stanowi tunika, a ściślej sutanna. Tunika mariawicka jest bowiem szyta według kroju diecezjalnej sutanny rzymskokatolickiej z tą jednak różnicą, że nie posiada na zewnątrz drobnych guzików. Kapłani mariawici, w przeciwieństwie do większości zgromadzeń opartych na pierwszej regule św. Franciszka, nie mieli bowiem prowadzić życia wspólnego w klasztorach, ale życie cenobickie w poszczególnych placówkach duszpasterskich, czyli tak jak czyni to duchowieństwo diecezjalne. Ponadto zachowanie sutanny zamiast prostej tuniki wskazywało na to, iż wszyscy pierwsi kapłani mariawici rekrutowali się z kleru diecezjalnego. Sutanna zakończona jest od góry koloratką, taką samą, jak mają redemptoryści.
Sutanna przepasana jest paskiem, podobnie jak habit u większości zgromadzeń franciszkańskich. Na pasku zawiązane są cztery węzły, które odpowiadają czterem ślubom zakonnym.
W latach 1935–2010 istniało odrębne Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie, wchodzące w skład Kościoła Katolickiego Mariawitów. Ostatni kapłan z tego Zgromadzenia, Józef Maria Polikarp Zaborek, zmarł 17 stycznia 2010.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.