Zanokcica gniazdowa

gatunek rośliny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zanokcica gniazdowa

Zanokcica gniazdowa (Asplenium nidus L.) – gatunek paproci z rodziny zanokcicowatych. Pochodzi z rejonów zwrotnikowych półkuli wschodniej, od Indii do Australii. Jest epifitem, ale rośnie też na materii organicznej. Żyje na obszarach ciepłych i wilgotnych, w częściowym lub pełnym cieniu, choć wytrzymuje również pełne nasłonecznienie i okresowe zmniejszenie wilgotności powietrza. W klimacie umiarkowanym uprawiana jako roślina doniczkowa.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zanokcica gniazdowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

zanokcicowate

Rodzaj

zanokcica

Gatunek

zanokcica gniazdowa

Nazwa systematyczna
Asplenium nidus L.
Sp. Pl.: 1079 (1753)[3]
Synonimy
  • Asplenium ellipticum (Fée) Copel.
  • Asplenium ficifolium Goldm.
  • Neottopteris elliptica Fée
  • Neottopteris nidus (L.) J.Sm.
  • Neottopteris ovata J.Sm. ex Fée
  • Neottopteris stenocarpa Fée
  • Neottopteris vulgaris J.Sm.
  • Thamnopteris nidus (L.) C.Presl
  • Polypodium giganteum Noronha[3]
Zamknij

Morfologia

Pokrój
Roślina o wysokości 50–150 cm.
Liście
Zebrane w rozetę liściową, w której gromadzi wodę i humus. Duże, proste, jasnozielone, często marszczone, o szerokości 10–20 cm; główna żyłka brunatna.
Zarodnie
Skupione w kupkach zarodni tworzących regularne, długie rzędy po spodniej stronie liści.

Zastosowanie

Uprawa

Zanokcicę można sadzić zarówno na pniu podpierającym, jak i bezpośrednio w doniczce, zawierającej lekką mieszankę ziemi dla epifitów. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia bryły korzeniowej. Wymaga zraszania i nawożenia w okresie wegetacji (od wiosny do początku jesieni). Stanowisko półcieniste lub słoneczne. Temperatura od 10 do 30 °C.

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.