Zamek (broń)

Zamek – część broni palnej, której główną funkcją jest odpalenie ładunku miotającego oraz ryglowanie przewodu lufy.

Ten artykuł dotyczy elementu broni palnej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Zamek skałkowy z XVIII-XIX w.

Zamek czterotaktowy karabinu Mauser m/96 z przełomu XIX/XX w.

Schemat współczesnego zamka karabinu automatycznego M16

Początkowo, w broni odprzodowej zamek służył jedynie do zapalenia prochu i spowodowania wystrzału. Obecnie, w broni odtylcowej zamek jest elementem konstrukcyjnym służącym do zamykania i otwierania przewodu lufy od strony tylnej (wlotowej), w celu załadowania naboju. W zależności od konstrukcji, pełni funkcje: odpalenia naboju, ryglowania lufy, wyciągnięcia łuski, przeładowania broni. Zwykle ma mechanizmy: bezpiecznik i iglicę.

Rodzaje zamków

• W broni odprzodowej:
  • zamek lontowy od I połowy XV wieku
  • zamek kołowy od początku XVI wieku
  • zamek skałkowy od XVII wieku
  • zamek kapiszonowy od 1807 roku
• W broni odtylcowej:
  • zamek swobodny
  • zamek półswobodny
  • zamek ryglowany
  • zamek śrubowy
  • zamek klinowy
  • zamek dwutaktowy
  • zamek czterotaktowy
  • zamek dźwigniowy
  • zamek ślizgowy
  • zamek obrotowy (w karabinie Werndl M1867).
  • zamek ślizgowo-obrotowy

Zobacz multimedia związane z tematem: Zamek (broń)

Zobacz hasło zamek w Wikisłowniku

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 245. ISBN 83-86028-01-7.
• Roger Pauly: Firearms: The Life Story of a Technology. Greenwood Publishing Group, 2004. ISBN 0-313-32796-3. Brak numerów stron w książce