Zadnia Bednarzowa Turnia

Zadnia Bednarzowa Turnia (niem. Hinterer Bednarz-Turm, słow. Zadná Bednárova veža, węg. Hátsó-Bednarz-torony^[2]) – turnia w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich^[3]. Według najnowszych pomiarów lidarowych ma wysokość 2358 m^[1]. Wcześniej podawano wysokości 2354 m^[4], ok. 2340 m^[5]. Od Skrajnej Teriańskiej Turni oddzielona jest wybitnym siodłem Teriańskiej Przełęczy Niżniej^[3], a od zachodu sąsiaduje z Bednarzową Kopką oddzieloną od niej Bednarzowymi Wrótkami^[5].

Zadnia Bednarzowa Turnia

Widok od północy
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2358[1] m n.p.m.
Wybitność	26 m
Pierwsze wejście	3 sierpnia 1905 Włodzimierz Boldireff i Stanisław Porębski
Położenie na mapie Tatr Zadnia Bednarzowa Turnia
Położenie na mapie Karpat Zadnia Bednarzowa Turnia
49°10′27,3″N 20°00′58,5″E

Sama turnia jest dosyć rozłożysta, a w jej północno-zachodniej grani znajduje się charakterystyczny garb o dwóch rogach^[3]. Otrzymał on w przewodniku Władysława Cywińskiego własną nazwę – Bednarzowa Kopka. W stronę Doliny Hlińskiej Zadnia Bednarzowa Turnia opada wysoką północno-wschodnią ścianą z grzędą. Ściana ta ma około 530 m wysokości i stanowi dość duże taternickie wyzwanie. Jej podstawa ma szerokość około 200 m i znajduje się pomiędzy Teriańską Zatoką i Bednarzową Zatoką. Dolna część ściany jest silnie zatrawiona, w środkowej jest pas urwisk o wysokości około 50 m, górna ma budowę płytową. Najtrudniejszy do przejścia jest środkowy pas urwisk^[5].

Zadnia Bednarzowa Turnia jest dziesiątą turnią w grani od strony Hrubego Wierchu, wysuniętą najdalej na południowy wschód z trzech Bednarzowych Turni – pozostałymi są Pośrednia Bednarzowa Turnia i Skrajna Bednarzowa Turnia. Ich nazwy upamiętniają Wojciecha Bednarza – przewodnika zasłużonego dla poznania masywu Hrubego Wierchu, który razem z Ksawerym Gnoińskim dokonał pierwszego wejścia na Pośrednią Bednarzową Turnię. Nazwy te wprowadził do tatrzańskiego nazewnictwa Witold Henryk Paryski w 8 tomie przewodnika wspinaczkowego^[5].

Taternictwo

Pierwsze wejście na Zadnią Bednarzową Turnię: Włodzimierz Boldireff i Stanisław Porębski, 3 sierpnia 1905 r.^[3]. Turnia nie jest dostępna żadnymi znakowanymi szlakami turystycznymi. Jest w niej kilka dróg wspinaczkowych, ale obecnie dozwolone jest tylko przejście granią lub wspinaczka od strony Doliny Hlińskiej. Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej TANAP-u z zakazem wstępu^[5].

1. Południowo-zachodnim zboczem; 0 w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz.
2. Prawą częścią północno-wschodniej ściany; V, 5 godz.
3. Środkiem północno-wschodniej ściany; IV-V, miejsce VI, 5 godz.
4. Północno-wschodnią grzędą; IV, 5 godz.^[5]

• 
  Widok z Zaworów
• 
  Widok z Krywania
• 
  Widok z Kolistej Turni

Przypisy

1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
2. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
3. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
4. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
5. Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.