Zabłocie (sielsowiet Podświle)

Zabłocie (biał. Забалоцце, Zabałoccie) – dawny zaścianek. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Podświle.

Zabłocie

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	głębocki
Sielsowiet	Podświle
Położenie na mapie obwodu witebskiego Zabłocie
Położenie na mapie Białorusi Zabłocie
55°07′29″N 28°03′57″E

Nazwa dawniej używana to Wieczność.

Historia

W czasach zaborów ówczesny zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921 – 1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie dziśnieńskim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Dokszyce, następnie w gminie Hołubicze^[1][2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 7 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny^[3]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 5 osób^[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej prawosławnej w Hołubiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hołubiczach^[5].

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
2. gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 22.
4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1935.