Loading AI tools
wieś w województwie kujawsko-pomorskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włoszanowo – pałucka wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
256[1] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
88-430[2] |
Tablice rejestracyjne |
CZN |
SIMC |
0086728 |
Położenie na mapie gminy Janowiec Wielkopolski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu żnińskiego | |
52°46′22″N 17°29′35″E[3] |
Przez wieś przebiega linia kolejowa nr 281 Oleśnica-Chojnice. Linia obecnie jest czynna tylko dla przewozów towarowych. W latach 90. XX wieku zlikwidowana została budka dróżnika. Budowę odcinka Gniezno-Nakło tejże linii zakończono w 1 listopada 1887.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 256 mieszkańców[1]. Jest ósmą co do wielkości miejscowością gminy Janowiec Wielkopolski.
Włoszanowo, zwane niegdyś Włoszynowo, było gniazdem rodowym Włoszynowskich herbu Ogończyk, którzy pochodzili od starego rodu Janowskich z Janowego Młyna (Janowca). Na początku XVI w. zaczęli używać nazwiska od nazwy posiadanej wsi. Na przestrzeni wieków, na skutek rozdrobnienia i podziałów dóbr, wieś przeszła w inne ręce, a ostatni Włoszynowski pod koniec XVII w. był zaledwie dzierżawcą[6]. W 1722 r. właścicielem dóbr Włoszanowo był Mikołaj Skoroszewski, a w 1765 r. – Adam Skoroszewski, który zastawił wieś na 3 lata Józefowi Łodzia Tumickiemu za sumę 18 tys. ówczesnych złotych. W 1775 r. Włoszanowo było w rękach Macieja Mielżyńskiego, starosty wałeckiego, który dał je w zastaw Józefowi Imbier Objezierskiemu, ten następnie scedował zastaw w 1784 r. na Macieja Dobrogojskiego, podczaszego bracławskiego. Dalej bracia Dobrogojscy, Stefan i Mikołaj, dali swoje udziały po ojcu bratu – Jakubowi. Następnie te i inne dobra nabył Mikołaj Skoroszewski, który w 1791 r. sprzedał je Leonowi Moszczeńskiemu za 290 tys. ówczesnych złotych. W 1812 r. jako dzierżawca wzmiankowany był tu Antoni Łuczyński. Moszczeńscy właścicielami byli prawdopodobnie do połowy XIX w., kiedy to właścicielką dóbr janowieckich została p. Loga[6].
Na przełomie XIX i XX w. wzniesiono tu obecny pałac, przebudowany i rozbudowany w późniejszych latach. W latach 20. XX w. właścicielem majątku zostało Towarzystwo Akcyjne „Siew” z Poznania. Pod ich zarządem majątek liczył w 1926 r. 350 ha i słynął z hodowli nasion zbóż, traw i roślin leczniczych. Jednym z pionierów hodowli był inż. Czesław Danielewicz[6]. W latach 1939–1945 wieś znajdowała się pod zarządem niemieckim, a jej nazwę zmieniono na Blessin. Po wojnie majątek znacjonalizowano, a w budynku pałacu utworzono mieszkania[6].
Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisany jest spichrz na dawnym folwarku, obecnie budynek administracyjny, 1902 r., po 1980 r., nr rej.: 150/A z 15.06.1985.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.