Wzgórza Twardogórskie

Wzgórza Twardogórskie lub Wzgórza Milicko-Międzyborskie (318.45) – mały mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-zachodniej Polsce, stanowiący wschodnią część Wału Trzebnickiego. Region graniczy od północy z Kotliną Milicką, od zachodu z Kotliną Żmigrodzką i Wzgórzami Trzebnickimi, od południa z Równiną Oleśnicką a od wschodu ze Wzgórzami Ostrzeszowskimi. Region leży w całości w obrębie woj. dolnośląskiego (peryferyjnie na obszarze woj. wielkopolskiego) i bierze swą nazwę od miasta Twardogóra.

Wzgórza Twardogórskie

Megaregion	Wzgórza Twardogórskie
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Środkowopolskie
Makroregion	Wał Trzebnicki
Mezoregion	Wzgórza Twardogórskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. dolnośląskie, woj. wielkopolskie (fragment)

Mezoregion jest morenowym, zalesionym pasem wzgórz (powierzchnia 304 km²) osiągającym wysokości od 220 do maksymalnie 272 m n.p.m., zamykającym od południowego zachodu Kotlinę Milicką.

W obrębie Wzgórz Twardogórskich wyróżnia się trzy mikroregiony:

• Wzgórza Krośnickie (142 m, pomiędzy kotlinami Żmigrodzką a Milicką)
• Wzgórza Sycowskie
• Grzbiet Twardogórski (środkowa, najwyższa część mezoregionu)

Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Syców, Twardogóra i Międzybórz.

Wzgórza Twardogórskie rozpościerają się na terenie gmin: Milicz, Krośnice, Zawonia, Dobroszyce, Oleśnica, Twardogóra, Sośnie, Międzybórz, Syców i Dziadowa Kłoda.

Bibliografia

• J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (ISBN 83-01-13897-1)
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, (ISBN 83-01-12677-9)