Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej
wydział Politechniki Gdańskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydział Chemiczny – jeden z dziewięciu wydziałów Politechniki Gdańskiej, kształcący w zakresie nauk technicznych i przyrodniczych. Formalnie powstał w roku 1904. Wydział Chemiczny PG należy do najlepszych jednostek akademickich w Polsce, kształci polskich i zagranicznych studentów na studiach I i II stopnia oraz studiach doktorskich. W 2017 uzyskał akredytację w najwyższej kategorii A+, nadaną przez Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych[2].
| Politechnika Gdańska | |
.JPG) Budynek Chemii A Wydziału Chemicznego | |
| Data założenia |
1945 (1904) |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Gabriela Narutowicza 11/12 |
| Liczba pracowników • naukowych |
273[1] |
| Liczba studentów |
1416 |
| Dziekan |
prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°22′17,33″N 18°37′09,12″E | |
| Strona internetowa | |
Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej mieści się w budynku Stara Chemia, który obecnie oznaczony jest jako budynek nr 6 w kampusie Politechniki Gdańskiej. Budynek ten wraz z Gmachem Głównym, Budynkiem Wydziału Elektrycznego oraz Laboratorium Technologii Maszyn były pierwszymi obiektami wzniesionymi na terenie kampusu Politechniki Gdańskiej.
Otwarcie i pierwsza inauguracja dla czterech wydziałów (okrętowego, budownictwa, mechaniczno-elektrycznego i chemicznego) odbyła się 6 października 1904 roku. Do 1918 roku Politechnika funkcjonowała jako pruska uczelnia, podporządkowana władzom w Berlinie (Kӧnigliche Technische Hochschule Danzig - 1904-1918).
Po I Wojnie Światowej w ramach Wolnego Miasta Gdańsk przyjęła nazwę Technische Hochschule zu Danzig - 1918-1921, a później Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig 1921-1939, ale już wtedy Polacy nazywali ją Politechnika Gdańska. Obok studentów narodowości niemieckiej na uczelni studiowali również Łotysze, Ukraińcy, Litwini oraz znaczna grupa Polaków (od 14 do 36% ogółu studentów Politechniki)[3]. W latach 1941–1945 uczelnia funkcjonowała jako wyższa szkoła rządowa Reichshochschule. Dopiero po II wojnie światowej, dekretem Rządu Tymczasowego z dnia 24 maja 1945 roku, ustanowiono Politechnikę Gdańską jako polską państwową szkołę akademicką[4].
Wydział Chemiczny jest jednym z sześciu wydziałów, które rozpoczęły działalność naukowo-dydaktyczną w roku 1945, w wyniku realizacji dekretu rządu RP przekształcającego działającą od 1904 wyższą uczelnię techniczną w polską Politechnikę Gdańską. Od samego początku na Wydziale Chemicznym pracowało wielu wybitnych naukowców reprezentujących różne dziedziny nauk przyrodniczych i technicznych. Oprócz chemików i technologów chemicznych w skład kadry naukowo-dydaktycznej wchodzili fizycy, matematycy, geolodzy, mineralodzy i botanicy. Na kartach historii wydziału szczególnie zapisali się profesorowie-pionierzy, którzy po II wojnie światowej przybyli do Gdańska (głównie ze Lwowa) i którzy tworzyli Wydział Chemiczny. Byli to: Ignacy Adamczewski, Leon Kamieński, Stefan Minc, Tadeusz Pompowski, Włodzimierz Rodziewicz, Tadeusz Sulma, Ernest Sym i Włodzimierz Wawryk.
Na przestrzeni lat zmieniała się struktura organizacyjna wydziału. W latach 1945–1969 podstawowymi jednostkami organizacyjnymi były katedry, które mogły mieć w swej strukturze wewnętrznej zakłady. W okresie tym na Wydziale Chemicznym funkcjonowało szesnaście katedr. Po tzw. „wypadkach marcowych” w 1968 roku i kampanii prasowej „feudałowie i wasale”, skierowanej przeciwko profesorom, władze zarządziły likwidację katedr i wprowadzenie struktury instytutowej we wszystkich polskich uczelniach. W tym czasie na Wydziale Chemicznym utworzono trzy instytuty (w skład których weszło 13 zakładów), w wyniku restrukturyzacji w 1979 r. liczba instytutów zmalała do dwóch (z 12 zakładami). Do podziału na katedry powrócono w 1991 r. tworząc 12 katedr[5].
Wydział chemiczny należał do pierwszych wydziałów Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku, działających nieprzerwanie w przedwojennej niemieckiej politechnice od momentu jej założenia. Do dziś funkcjonuje w pomieszczeniach, zaprojektowanych specjalnie dla potrzeb kształcenia chemików, od 1904 działają tu laboratoria, zachowało się zabytkowe audytorium, którego oryginalne wyposażenie jest ewenementem na skalę światową[6].
Wydział Chemiczny jest jedynym wydziałem Politechniki Gdańskiej, który od 1945 nie zmienił nazwy, nie uległ podziałowi ani połączeniu z innymi wydziałami[7].
Od roku 1945 do 2010 dyplomy absolwentów Wydziału Chemicznego uzyskało przeszło 5000 magistrów inżynierów i ponad 2700 inżynierów. Stopień naukowy doktora nadano 628, a doktora habilitowanego – 102 osobom[8].
Na wydziale realizowane są m.in. projekty finansowane przez Komitet Badań Naukowych i Komisję Europejską oraz w ramach działalności statutowej i badań własnych. Zespoły naukowe wydziału współpracują z zagranicznymi ośrodkami z kilkunastu krajów. Na wydziale działa Centrum Doskonałości (Centre of Excellence in Environmental Analysis and Monitoring).
- Biotechnologia
- technologia, biotechnologia i analiza żywności
- biotechnologia molekularna
- biotechnologia leków
- Chemia
- Chemia budowlana
- Inżynieria biomedyczna
- Inżynieria i technologie nośników energii
- Inżynieria materiałowa
- Inżynieria korozyjna
- Inżynieria materiałów polimerowych
- Konserwacja i Degradacja Materiałów
- Korozja
- Technologia chemiczna
- technologia zabezpieczeń przeciwkorozyjnych
- technologia polimerów, materiałów funkcjonalnych i kosmetyków
- analityka techniczna i przemysłowa
- Technologie ochrony środowiska
- monitoring i analityka zanieczyszczeń środowiska
- systemy ochrony środowiska
- Zielone technologie i monitoring
- Green Technologies and monitoring (eng.)
- InterApplied Chemistry
- Katedra Biotechnologii Molekularnej i Mikrobiologii
- Katedra Chemii Analitycznej
- Katedra Chemii Fizycznej
- Katedra Chemii i Technologii Materiałów Funkcjonalnych
- Katedra Chemii Nieorganicznej
- Katedra Chemii Organicznej
- Katedra Chemii, Technologii i Biotechnologii Żywności
- Katedra Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej
- Katedra Inżynierii Procesowej i Technologii Chemicznej
- Katedra Konwersji i Magazynowania Energii
- Katedra Technologii Koloidów i Lipidów
- Katedra Technologii Leków i Biochemii
- Katedra Technologii Polimerów
- Laboratorium Biotechnologii Regeneracyjnej
- Laboratorium Genetyki Bakterii
- Laboratorium Magnetycznego Rezonansu Jądrowego
| Stanowisko | Nazwisko |
|---|---|
| Dziekan | prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik |
| Prodziekan ds. nauki | prof. dr hab. inż. Janusz Datta |
| Prodziekan ds. organizacji studiów | dr hab. inż. Agnieszka Pladzyk |
| Prodziekan ds. kształcenia | dr hab. inż. Anna Brillowska-Dąbrowska |
| Prodziekan ds. współpracy i rozwoju | prof. dr hab. Ewa Klugmann-Radziemska |
| Dyrektor administracyjny | inż. Krzysztof Sobczyński |
- Koło Studentów Biotechnologii
- Naukowe Koło Chemików
- Sekcja Studencka Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego "Hybryda"
- Koło Studenckie - International Society for Pharmaceutical Engineering (ISPE)
- Koło Badaczy Korozji
- Koło Naukowe Technologii Polimerów - Tech-Pol
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
