Wydział Chemiczny Politechniki Łódzkiej
wydział Politechniki Łódzkiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydział Chemiczny Politechniki Łódzkiej – jeden z wydziałów Politechniki Łódzkiej, kształcący w zakresie nauk i technologii chemicznych. Istnieje od początku funkcjonowania Politechniki Łódzkiej, czyli od czerwca 1945[1].
| Politechnika Łódzka | |
 | |
| Data założenia |
26 czerwca 1945 |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
90-924 Łódź, |
| Liczba pracowników • naukowych |
175 |
| Liczba studentów |
ok. 1400 |
| Dziekan |
prof. dr hab. inż. Małgorzata I. Szynkowska-Jóźwik |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
 51°45′13,88″N 19°27′03,21″E | |
| Strona internetowa | |
Jako założycieli Wydziału wymienia się troje profesorów chemii: Osmana Achmatowicza, Alicję Dorabialską i Tadeusza Wojno. Wzięli oni udział w wydziałowym posiedzeniu organizacyjnym 26 czerwca 1945, podczas którego prof. Wojno mianowano dziekanem, a prof. Achmatowicza – prodziekanem wydziału[2].
W pierwszym roku akademickim 1945/46 na wydziale utworzono 9 katedr:
- Katedra Matematyki i Zakład Matematyki Ogólnej – kierownik Edward Otto,
- Katedra i Zakład Fizyki – kierownik Władysław Kapuściński,
- Katedra i Zakład Chemii Nieorganicznej – kierownik Edward Józefowicz,
- Katedra i Zakład Chemii Fizycznej – kierownik Alicja Dorabialska,
- Katedra Maszynoznawstwa Chemicznego – kierownik Czesław Mikulski,
- Katedra i Zakład Chemii Ogólnej – kierownik Bogumił Wilkoszewski,
- Katedra i Zakład Chemii Organicznej – kierownik Osman Achmatowicz,
- Katedra Technologii Włókna i Farbiarstwa – kierownik Edmund Trepka,
- Katedra Technologii Kauczuku i Mas Plastycznych – kierownik Stanisław Kiełbasiński.
W kolejnych latach utworzono siedem dalszych katedr i jeden instytut. Były to:
- Katedra Technologii Nieorganicznej (1946), w 1970 weszła w skład nowo utworzonego Instytutu Chemii Ogólnej
- Katedra Technologii Organicznej (1948)
- Katedra i Zakład Technologii Chemicznej Barwników Organicznych (1949)
- Katedra Technologii Celulozy i Papieru (1952)
- Katedra Technologii Garbarstwa (1958)
- Katedra i Zakład Chemii Radiacyjnej (1962), w 1966 przekształcona w Instytut Techniki Radiacyjnej
- Katedra Syntezy Organicznej (1965)
Dziekani Wydziału
- Tadeusz Wojno (1945)
- Alicja Dorabialska (1945–1947 i 1948–1951)
- Edward Józefowicz (1947–1948, 1951–1953, 1958–1960)
- Witold Janowski (1953–1954)
- Edmund Trepka (1954–1956)
- Bolesław Bochwic (1956–1958)
- Stanisław Chrzczonowicz (1960–1967)
- Henryk Błasiński (1967–1968 p.o.)
- Jan Michalski (1968–1970)
- Jerzy Ruciński (1970–1972)
- Kazimierz Studniarski (1972–1975)
- Tadeusz Paryjczak (1975–1981, 1984–1990, 1993–1999)
- Włodzimierz Surewicz (1981–1984)
- Józef Mayer (1990–1993)
- Marian Zaborski (1999–2005)
- Henryk Bem (2005–2008)
- Piotr Paneth (2008–2012)
- Stefan Jankowski (2012–2015)
- Jerzy L. Gębicki (2015-2016)
- Małgorzata I. Szynkowska-Jóźwik (od 2016)
Obecnie w skład Wydział Chemiczny wchodzi pięć instytutów i jedna katedra[1]:
- Instytut Chemii Ogólnej i Ekologicznej
- Instytut Chemii Organicznej,
- Międzyresortowy Instytut Techniki Radiacyjnej,
- Instytut Technologii Polimerów i Barwników,
- Katedra Fizyki Molekularnej.
Kadra naukowo-dydaktyczna liczy obecnie ok. 130 nauczycieli akademickich, a wśród nich 44 profesorów (profesorów tytularnych i doktorów habilitowanych). Do 2013 r. Wydział ukończyło ok. 6000 studentów, uzyskując tytuł zawodowy inżyniera lub magistra inżyniera. Przeciętnie na Wydziale studiuje około 1200 osób[1]. Wydział posiada uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego.
- Dziekan – prof. dr hab. inż. Małgorzata I. Szynkowska-Jóźwik
- Prodziekan ds. nauki i innowacji – prof. dr hab. inż. Dariusz Bieliński
- Prodziekan ds. kształcenia – dr hab. inż. Beata Brożek-Płuska, prof. uczelni
- Prodziekan ds. studenckich – dr hab. inż. Izabela Witońska, prof. uczelni
Wydział prowadzi sześć kierunków studiów w trybie stacjonarnym[1]:
- Chemia – 3,5-letnie studia I stopnia, 1,5-letnie studia II stopnia i 4-letnie studia III stopnia,
- Technologia chemiczna – w ramach studiów I, II i III stopnia,
- Nanotechnologia (od 2008, makrokierunek) – studia I i II stopnia,
- Chemia budowlana (od 2011, studia I i II stopnia, kierunek międzyuczelniany w połączeniu z Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie i Politechniką Gdańską)[3],
- Advanced Biobased and Bioinspired Materials (ABIOM) (od 2017 roku) – studia I stopnia w języku angielskim[4]
- Analityka chemiczna (od 2018 roku) – studia I stopnia[5]
- Chemia w kryminalistyce – studia II stopnia[6]
Od 2015 roku Wydział wydaje czasopismo naukowo-dydaktyczne „Eliksir”, w którym publikowane są artykuły naukowe i popularnonaukowe dotyczące tematyki realizowanych prac badawczych[7].
Na Wydziale działają trzy studenckie koła naukowe: Koło Chemików „Trotyl”[8], Studenckie i Doktoranckie Koło Naukowe „NANO”[9] oraz Koło Naukowe „Polimer”[10]. Wydział prowadzi również zajęcia laboratoryjne z chemii dla młodzieży ze szkół ponadpodstawowych w ramach Międzyszkolnego Koła Młodych Chemików[11].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
