Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
FIA World Endurance Championship 2012 – inauguracyjny sezon FIA World Endurance Championship zorganizowany przez Fédération Internationale de l’Automobile (FIA) i Automobile Club de l’Ouest (ACO). Seria zastąpiła Intercontinental Le Mans Cup organizowany w latach 2010–2011 przez ACO[1]. W sezonie rywalizowały prototypy Le Mans Prototype i auta GT podzielone na cztery kategorie.
Mistrzostwo świata kierowców zdobyli André Lotterer, Benoît Tréluyer i Marcel Fässler. Audi wywalczyło Mistrzostwo świata producentów. Puchar świata producentów zdobyło Ferrari. Trofea endurance dla najlepszych zespołów sezonu trafiły do Rebellion Racing (prywatne LMP1), Starworks Motorsport (LMP2), AF Corse (LMGTE Pro) oraz Larbre Compétition (LMGTE Am).
Prototypy[2]
Samochody GT[2]
Pierwsza wersja kalendarza została zaprezentowana 12 listopada 2011 roku, zawierała ona osiem wyścigów w ośmiu krajach na czterech kontynentach[3]. Druga wersja kalendarza, ogłoszona 7 grudnia, zamieniła kolejność wyścigów w Bahrajnie i Japonii[4]. 2 lutego 2012 roku ogłoszono, że wyścig w Chinach odbędzie się 27 października na torze Shanghai International Circuit[5].
Runda | Wyścig | Tor | Miejsce | Data |
---|---|---|---|---|
1 | 12 Hours of Sebring | Sebring International Raceway | Sebring, Stany Zjednoczone | 17 marca |
2 | 6 Hours of Spa-Francochamps | Circuit de Spa-Francorchamps | Stavelot, Belgia | 5 maja |
3 | 24 Heures du Mans | Circuit de la Sarthe | Le Mans, Francja | 16–17 czerwca |
4 | 6 Hours of Silverstone | Silverstone Circuit | Silverstone, Wielka Brytania | 26 sierpnia |
5 | 6 Hours of São Paulo | Autódromo José Carlos Pace | São Paulo, Brazylia | 15 września |
6 | 6 Hours of Bahrain | Bahrain International Circuit | As-Sachir, Bahrajn | 29 września |
7 | 6 Hours of Fuji | Fuji Speedway | Oyama, Japonia | 14 października |
8 | 6 Hours of Shanghai | Shanghai International Circuit | Szanghaj, Chiny | 28 października[6] |
W sezonie rywalizowały cztery klasy: Le Mans Prototype 1 (LMP1), Le Mans Prototype 2 (LMP2), Le Mans Grand Touring Endurance Professional (LMGTE Pro) oraz Le Mans Grand Touring Endurance Amateur (LMGTE Am).
Lista startowa została zaprezentowana 2 lutego 2012 roku i zawierała łącznie 30 zgłoszonych załóg[7].
|
Zespół | Samochód | Silnik | Opony | Nr | Kierowcy | Rundy |
---|---|---|---|---|---|---|
AF Corse | Ferrari 458 Italia GT2 | Ferrari F142 4.5L V8 | M | 51 | Giancarlo Fisichella | Wszystkie |
Gianmaria Bruni | 1–5, 7–8 | |||||
Toni Vilander | 1, 3, 6 | |||||
71 | Andrea Bertolini | Wszystkie | ||||
Olivier Beretta | Wszystkie | |||||
Marco Cioci | 1, 3 | |||||
Luxury Racing | Ferrari 458 Italia GT2 | Ferrari F142 4.5L V8 | M | 59 | Frédéric Makowiecki | 1–3 |
Jaime Melo | 1–3 | |||||
Jean-Karl Vernay | 1 | |||||
Dominik Farnbacher | 3 | |||||
Team Felbermayr-Proton | Porsche 911 RSR | Porsche 4.0 L Flat-6 | M | 77 | Marc Lieb | Wszystkie |
Richard Lietz | Wszystkie | |||||
Patrick Pilet | 1 | |||||
Wolf Henzler | 3 | |||||
Aston Martin Racing | Aston Martin Vantage GTE | Aston Martin 4.5 L V8 | M | 97 | Stefan Mücke | Wszystkie |
Darren Turner | Wszystkie | |||||
Adrián Fernández | 1–4 | |||||
Listy startowe[8][9][10][11][12][13][14][15] | ||||||
Zespół | Samochód | Silnik | Opony | Nr | Kierowcy | Rundy |
---|---|---|---|---|---|---|
Larbre Compétition | Chevrolet Corvette C6.R | Chevrolet 5.5 L V8 | M | 50 | Patrick Bornhauser | Wszystkie |
Julien Canal | Wszystkie | |||||
Pedro Lamy | 1, 3, 7–8 | |||||
Fernando Rees | 2, 4–6 | |||||
70 | Jean-Philippe Belloc | Wszystkie | ||||
Christophe Bourret | Wszystkie | |||||
Pascal Gibon | 1, 3–8 | |||||
JWA-Avila | Porsche 911 RSR | Porsche 4.0 L Flat-6 | P M |
55 | Joël Camathias | Wszystkie |
Markus Palttala | 1–5 | |||||
Bill Binnie | 1 | |||||
Paul Daniels | 2–8 | |||||
Benny Simonsen | 6 | |||||
Kenji Kobayashi | 7 | |||||
Matt Bell | 8 | |||||
Krohn Racing | Ferrari 458 Italia GT2 | Ferrari F142 4.5L V8 | D M |
57 | Niclas Jönsson | Wszystkie |
Tracy Krohn | Wszystkie | |||||
Michele Rugolo | Wszystkie | |||||
Luxury Racing | Ferrari 458 Italia GT2 | Ferrari F142 4.5L V8 | M | 58 | Pierre Ehret | 1–3 |
Dominik Farnbacher | 1 | |||||
François Jakubowski | 1 | |||||
Gunnar Jeannette | 2–3 | |||||
Frankie Montecalvo | 2–3 | |||||
AF Corse-Waltrip | Ferrari 458 Italia GT2 | Ferrari F142 4.5L V8 | M | 61 | Rui Águas | 1-3, 6, 8 |
Robert Kauffman | 1-3, 6, 8 | |||||
Michael Waltrip | 1 | |||||
Brian Vickers | 2-3, 6 | |||||
Piergiuseppe Perazzini | 4 | |||||
Matt Griffin | 4 | |||||
Marco Cioci | 4, 8 | |||||
Francisco Longo | 5 | |||||
Xandy Negrão | 5 | |||||
Enrique Bernoldi | 5 | |||||
AF Corse | 81 | Piergiuseppe Perazzini | 2–3 | |||
Matt Griffin | 2–3 | |||||
Marco Cioci | 2 | |||||
Niki Cadei | 3 | |||||
Team Felbermayr-Proton | Porsche 911 RSR | Porsche 4.0 L Flat-6 | M | 88 | Christian Ried | Wszystkie |
Gianluca Roda | Wszystkie | |||||
Paolo Ruberti | Wszystkie | |||||
Listy startowe[8][9][10][11][12][13][14][15] | ||||||
Podani zwycięzcy wyścigów są najwyżej uplasowanymi zespołami WEC w danym wyścigu.
Tabela przedstawia kierowców, którzy zdobyli co najmniej 5 punktów.
|
O ten tytuł rywalizowali producenci LMP1, którzy zadeklarowali start w całym sezonie. Punkty dla producenta zdobywała najwyżej sklasyfikowana załoga. W walce o mistrzostwo brane pod uwagę były wyniki z sześciu wyścigów – Le Mans i pięć najlepszych wyników producenta[17].
O puchar świata producentów rywalizowali producenci samochodów w kategoriach LMGTE. W ramach tej klasyfikacji wyniki LMGTE Pro i LMGTE Am były łączone i na ich podstawie dwie najwyżej sklasyfikowane załogi producenta punktowały na jego konto[16].
O to trofeum walczyły zespoły LMP1 zgłoszone na pełny sezon, które nie miały statusu producenta[16]. Na konto zespołu punktowała najwyżej sklasyfikowana załoga.
Poz. | Zespół | SEB |
SPA |
LMS |
SIL |
SÃO |
BHR |
FUJ |
SHA |
Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Rebellion Racing | 4 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 205 |
2 | Strakka Racing | 2 | 3 | 4 | 2 | 2 | 1 | 3 | 3 | 148 |
3 | JRM | 3 | 4 | 2 | 4 | 4 | NU | 2 | 2 | 123 |
4 | OAK Racing | 6 | NU | NU | – | – | – | 5 | 4 | 30 |
5 | Pescarolo Team | 1 | – | NU | – | – | – | – | – | 25 |
Poz. | Zespół | SEB |
SPA |
LMS |
SIL |
SÃO |
BHR |
FUJ |
SHA |
Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Starworks Motorsport | 1 | 8 | 1 | 2 | 1 | 3 | 2 | 2 | 177 |
2 | ADR-Delta | 5 | 1 | 4 | 1 | 5 | 6 | 1 | 1 | 154 |
3 | PeCom Racing | 3 | 6 | 2 | 3 | 2 | 1 | 4 | 4 | 141 |
4 | OAK Racing | 2 | 4 | NU | 4 | 3 | 4 | 3 | 3 | 100 |
5 | Greaves Motorsport | 4 | 3 | 3 | 7 | 4 | 5 | 6 | 7 | 99 |
6 | Signatech-Nissan | NU | 7 | 5 | NU | NU | 2 | 7 | 5 | 60 |
7 | Gulf Racing Middle East | 7 | 2 | NU | 5 | 7 | NU | 5 | NU | 44 |
8 | Lotus | 6 | NU | NU | 6 | 6 | NU | NU | 6 | 32 |
Poz. | Zespół | SEB |
SPA |
LMS |
SIL |
SÃO |
BHR |
FUJ |
SHA |
Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | AF Corse | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 3 | 201 |
2 | Aston Martin Racing | 3 | NU | 3 | 2 | 2 | 2 | 3 | 1 | 142 |
3 | Team Felbermayr-Proton | 2 | 1 | NU | 3 | 3 | 3 | 1 | 2 | 133 |
4 | Luxury Racing | NU | 3 | 2 | – | – | – | – | – | 53 |
Poz. | Zespół | SEB |
SPA |
LMS |
SIL |
SÃO |
BHR |
FUJ |
SHA |
Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Larbre Compétition | 2 | 2 | 1 | 4 | 2 | 4 | 1 | 1 | 179 |
2 | Team Felbermayr-Proton | 1 | 1 | NU | 2 | 1 | 1 | 3 | 2 | 153 |
3 | Krohn Racing | 5 | 5 | 2 | 3 | NU | 3 | 2 | 3 | 119 |
4 | AF Corse-Waltrip | 4 | NW | 4 | 1 | 3 | 2 | – | 4 | 108 |
5 | JWA-Avila | 6 | 4 | 5 | 5 | 4 | 6 | 5 | 6 | 88 |
6 | Luxury Racing | NW | 3 | NU | – | – | – | – | – | 18 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.