Vogel urodził się w 1925 roku w Bolesławowie na ziemi kłodzkiej. W 1944 roku trafił do Reichsarbeitsdienst w Sobótce, następnie zaś na kurs pilotów Luftwaffe. Po wysiedleniu Niemców ukończył studia prawnicze w Lipsku^[1]. Oficjalnie zajmował się sprawami rozwodowymi^[2]. W późniejszych latach osiadł w Berlinie Wschodnim^[1].

Na przełomie lat 50. i 60. XX w. został pośrednikiem pomiędzy rządem Niemiec Zachodnich i wschodnioniemiecką partią SED. Na zlecenie władz NRD pośredniczył w wykupie przez rząd zachodnioniemiecki ok. 33.000 więźniów politycznych z NRD oraz w łączeniu rodzin obejmującym ponad 250.000 obywateli wschodnioniemieckich^[3]. Łącznie sprzedaż więźniów politycznych na Zachód przyniosła wschodnioniemieckiemu państwu 3,4 mld marek. Pierwszych więźniów przewoził do Niemiec Zachodnich własnym złotym autem marki Mercedes-Benz^[2], od tego też pochodzi jego przydomek – „człowiek w złotym mercedesie”^[1]. Na zlecenie KGB władze NRD powierzyły mu także pośrednictwo w negocjacjach dotyczących wymiany schwytanych agentów. Za jego sprawą wymieniono ok. 150 szpiegów, m.in. Mariana Zacharskiego, Rudolfa Abla, Francisa Gary'ego Powersa^[3]. Po raz ostatni przyczynił się do wywiezienia więźniów politycznych na Zachód w grudniu 1989 roku, już po przemianach w NRD^[2].

Po upadku Muru Berlińskiego oskarżony przez kilku uciekinierów z NRD o wymuszenia sprzedaży nieruchomości, oszustwa, złamanie tajemnicy adwokackiej i szantaż, a następnie aresztowany. Początkowo skazany na 2,5 roku więzienia w zawieszeniu, uniewinniony przez Sąd Najwyższy^[2].

Zmarł w 2008 roku^[1].

Wolfgang Vogel
Data i miejsce urodzenia	30 października 1925 Bolesławów
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 2008 Schliersee
Zawód, zajęcie	adwokat

Życiorys

Przypisy