Wolbromów

Wolbromów (niem. Klein Neundorf^[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Gryfów Śląski.

Wolbromów

wieś
Kościół pw. św. Jana Nepomucena
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	lwówecki
Gmina	Gryfów Śląski
Wysokość	280-300[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	132[2]
Strefa numeracyjna	75
Kod pocztowy	59-620[3]
Tablice rejestracyjne	DLW
SIMC	0189664
Położenie na mapie gminy Gryfów Śląski Wolbromów
Położenie na mapie Polski Wolbromów
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Wolbromów
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego Wolbromów
51°06′27″N 15°26′03″E[4]

Położenie

Wolbromów to mała wieś położona pomiędzy Wzniesieniami Gradowskimi na północy i północnym wschodzie a Wzgórzami Radomickimi na południowym zachodzie i południu^[1]. Zabudowania miejscowości leżą na wysokości około 280–300 m n.p.m.^[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Przyroda

Wolbromów posiada też, oprócz drzewostanu w zabytkowym parku, wyjątkowo ciekawe drzewo - to jeden z najgrubszych w kraju buków^[6]. Okaz rośnie przy leśnej drodze, w odległości około 1 km na północny – wschód od miejscowości^[6]. To drzewo o obwodzie 656 cm i wysokości 24,5 m (w 2013 roku), a szacunkowy wiek to około 250 lat^[6].

Historia

Wolbromów powstał najprawdopodobniej w XIV wieku jako niewielka posiadłość rycerska^[1]. W 1840 roku w miejscowości było 68 domów, pałac, kościół, 2 szkoły, młyn wodny, cegielnia oraz 4 gospody^[1]. W 1978 roku były tu 53 gospodarstwa rolne, w 1988 roku ich liczba zmalała do 41^[1].

Demografia

W 1939 Wolbromów posiadał 329 mieszkańców. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 132 mieszkańców^[2]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Gryfów Śląski.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[7]:

• cmentarz, przy kościele pw. św. Jana Nepomucena, z XV-XIX w.
• zespół pałacowy, z drugiej połowy XIX w.
  • pałac,
  • park.

Przypisy

1. Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 447-449. ISBN 83-85773-61-4.
2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1489 [zarchiwizowane 2022-10-26].
4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150443
5. Lista wszystkich nazw miejscowości Klein Neundorf od 1900 do 1990 r. - Dawne tereny wschodnie [online], ehemalige-ostgebiete.de [dostęp 2023-08-19].
6. Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s.150
7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 115. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.