Wojciech Poczachowski

Wojciech Jerzy Poczachowski (ur. 28 stycznia 1958 w Zabrzu^[1]) – polski dziennikarz, polityk, dyplomata.

Wojciech Poczachowski

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1958 Zabrze
Prezes Polskiego Radia Katowice
Okres	od 2006 do 2009
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Wiceprezes Polskiego Radia S.A.
Okres	od 2009 do 2012
p.o. dyrektora Polskiego Radia Programu III
Okres	od 27 maja 2010 do 9 listopada 2010
Poprzednik	Jacek Sobala
Następca	Magdalena Jethon
Dyrektor Instytutu Polski w Düsseldorfie
Okres	od 2017 do 2023
Poprzednik	Dominika Świętońska
Następca	Tomasz Wendland
Odznaczenia

Życiorys

Syn Jerzego i Danuty. Harcerz, podharcmistrz. We wrześniu 1980 był wśród współzałożycieli i pierwszym przewodniczącym katowickiego Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (tzw. „Solidarność Harcerska”)^[2]. Należał do Niezależnego Zrzeszenia Studentów (1983–1987)^[3]. Zaangażowany w studencką działalność opozycyjną i w ramach duszpasterstwa akademickiego. Ukończył studia na kierunku politologia – specjalizacja dziennikarstwo – na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[2].

W styczniu 1981 założył podziemne pismo „Harcerz Śląski”^[4]. Pracował jako dziennikarz w tygodniku „Na Przełaj”. W latach 1985–1986 był dziennikarzem TVP Katowice. Za działalność opozycyjną został usunięty z pracy z zakazem wykonywania zawodu. W 1987 wyjechał do Niemiec. Był dziennikarzem redakcji polskich Radia Essen oraz Westdeutscher Rundfunk w Kolonii oraz miesięcznika polonijnego „Samo Życie, a także publicystą śląskiego miesięcznika prawicy „Prawe Słowo”. Pełnił funkcję rzecznika prasowego Stowarzyszenia Polskich Artystów Plastyków w Niemczech. W Niemczech związany był z Chrześcijańską Służbą Wyzwolenia Narodów ks. Franciszka Blachnickiego^[2].

W 1997 powrócił do Polski. Objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego Górnośląskiego Tygodnika Regionalnego „Echo”. Publikował także w miesięczniku „Gospodarka Śląska”. Był rzecznikiem prasowym wojewody śląskiego^[2], Urzędu Miejskiego w Świętochłowicach^[5], szefem Biura Informacji i Promocji Miasta oraz członkiem Zarządu Świętochłowickiej Telewizji Miejskiej.

W marcu 2001 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości^[2]. W latach 2006–2009 pełnił funkcję prezesa Zarządu i redaktora naczelnego Polskiego Radia Katowice^[6], a w latach 2009–2010 członka jego Rady Nadzorczej. W latach 2009–2012 był wiceprezesem Polskiego Radia^[2] oraz p.o. dyrektora Polskiego Radia Programu III (27 maja 2010 – 9 listopada 2010)^[7][8]. Członek Rady Programowej TVP oddział Katowice^[2]. Następnie był doradcą Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów^[9]. Od 18 września 2017 do listopada 2023 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Düsseldorfie^[10][11][12].

Wraz z Aleksandrą Majdzińską autor książki: „Być Polakiem na obczyźnie”, wydanej przez Fundację Wolność i Demokracja^[13].

Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie z siedzibą w Paryżu^[2] oraz (w przeszłości) Rady Instytutu Zachodniego im. Zygmunta Wojciechowskiego^[14].

Kandydował bezskutecznie w wyborach samorządowych w 1998 oraz do Sejmu z list Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w 2005^[15], 2011^[16][17] i 2015^[18][19].

W 2019 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności^[20].