Wojciech Fyda

Wojciech Fyda (ur. 12 kwietnia 1894 w Siołkowej, zm. 7 maja 1944 w Mauthausen) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, zastępca szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczypospolitej w latach 1926–1930^[1], kawaler Orderu Virtuti Militari.

Wojciech Fyda

pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1894 Siołkowa
Data i miejsce śmierci	7 maja 1944 Mauthausen
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk artylerii, 1 pułk artylerii Legionów, 6 pułk artylerii ciężkiej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Zaprzysiężenie gabinetu Józefa Piłsudskiego - Wojciech Fyda trzeci z prawej; 2 października 1926 r.

Delegacja 6 pac na audiencji u prezydenta RP Ignacego Mościckiego – płk Wojciech Fyda trzeci z lewej; 10 kwietnia 1934 r.

Złożenie listów uwierzytelniających królowi belgijskiemu Leopoldowi III przez posła Michała Mościckiego 14 grudnia 1937 r.; Wojciech Fyda pierwszy z lewej

Życiorys

Absolwent II Gimnazjum w Nowym Sączu. Od 1913 do 1914 był studentem Studium Rolniczego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od sierpnia 1914 roku służył w Legionach Polskich. W 1915 roku jako ogniomistrz I batalionu Legionów. Szczególnie wyróżnił się walecznością 23 lutego 1916 roku w bitwie pod Kostiuchnówką.

Od listopada 1918 służył jako adiutant w Dowództwie Artylerii WP, a później adiutant 1 pułku artylerii polowej Legionów. Od 16 czerwca do 30 listopada 1919 był słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. Po czym otrzymał przydział służbowy na referenta w Oddziale IV Naczelnego Dowództwa WP.

W wojnie polsko-bolszewickiej sprawował funkcję szefa Oddziału II dywizji, grupy operacyjnej i armii. Po ustaniu działań wojennych od 2 stycznia do połowy września 1921 kontynuował naukę na I Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów przydzielony został do Inspektoratu Armii Nr 5, na stanowisko II referenta. Później był szefem wydziału w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym. W 1923 roku został szefem Oddziału III w Sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. Następnie został szefem sztabu Dowództwa Obszaru Warownego „Gdynia”. W lipcu 1926 został przydzielony do Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP na stanowisko zastępcy szefa gabinetu^[2]. 23 maja 1927 został przeniesiony do Biura dla prac Komitetu Obrony Państwa przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych na stanowisko referenta przy równoczesnym pełnieniu obowiązków zastępcy szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP^[3]. Z dniem 1 marca 1931 roku został przeniesiony z Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP do 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie na stanowisko dowódcy pułku^[4].

Od 24 kwietnia 1936 do listopada 1939 był attaché wojskowym, morskim i lotniczym w Polskiej Ambasadzie w Paryżu (jednocześnie attaché wojskowy przy poselstwie RP w Brukseli z siedzibą w Paryżu)^[5]

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Francji. W nieustalonych okolicznościach aresztowany przez Niemców i 22 kwietnia 1944 deportowany do obozu KL Mauthausen. Tam otrzymał numer więźniarski 64127. Później przez kilka dni przebywał w KL Mauthausen-Gusen, a następnie ponownie znalazł się w obozie macierzystym w bloku 16, gdzie zginął 7 maja 1944.

Awanse

• chorąży – 25 lutego 1916
• podporucznik – 1 listopada 1916
• porucznik
• kapitan
• major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, w korpusie oficerów artylerii
• podpułkownik – 23 stycznia 1928 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 9 lokatą w korpusie oficerów artylerii
• pułkownik – 21 grudnia 1932 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 3 lokatą w korpusie oficerów artylerii

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7508
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[6]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[7]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie, po raz 1 i 2 w 1922)^[8]
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[9]
• Srebrny Krzyż Zasługi (8 sierpnia 1925)^[10]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (12 maja 1936)
• Odznaka „Za wierną służbę”
• Wielki Krzyż Oficerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
• Komandor Orderu Wojskowego Aviz (Portugalia, 1931)^[11]
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)
• Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)