Witold Stanisław Szyszkowski

Witold Stanisław Szyszkowski (ur. 2 maja 1896 w Rozwadowie, zm. 30 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski doktor medycyny, podporucznik lekarz rezerwy Wojska Polskiego.

Witold Szyszkowski

Pełne imię i nazwisko	Witold Stanisław Szyszkowski
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1896 Rozwadów
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1940 Katyń
Zawód, zajęcie	lekarz medycyny
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 2 maja 1896 w Rozwadowie, w rodzinie Wiktora herbu Ostoja i Heleny z Kosińskich^[1][2]. Maturę zdał w szkole filologicznej w Lublinie.

W czasie I wojny światowej należał do Polskiej Organizacji Wojskowej^[2]. W 1920, w czasie wojny z bolszewikami walczył jako członek załogi pociągu sanitarnego nr 7^[1]. W lipcu 1924 uzyskał dyplom po studiach medycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1924–1926 odbywał praktykę lekarską w warszawskim szpitalu św. Rocha, a potem pracował w fabryce papieru w Konstancinie-Jeziornie. Od 1928 do 1930 był lekarzem miejskim w Piasecznie, a następnie przeniósł się do Tomaszowa Mazowieckiego, gdzie był lekarzem miejskim i ordynatorem w Szpitalu Miejskim. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 4 Szpitala Okręgowego w Łodzi^[3]. Jako pracownik kontraktowy był zatrudniony na etacie lekarza II dywizjonu 4 pułku artylerii ciężkiej, detaszowanego w Tomaszowie Maz.^[4]

W latach 1937–1938 był lekarzem naczelnym Ubezpieczalni Społecznej. Działał w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem, jak również w Polskim Czerwonym Krzyżu (przewodniczył tomaszowskiemu oddziałowi tej organizacji od 1931 do 1936). W początkach 1939 został inspektorem lekarskim w ZUS i przeprowadził się do Warszawy^[5].

Po napaści Niemiec na Polskę został ewakuowany 7 września 1939 do Brześcia, gdzie dostał się do niewoli sowieckiej i trafił do obozu w Kozielsku^[5]. 28 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego^[4]. 30 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany^[4]. Zidentyfikowano go w trakcie ekshumacji (nr PCK: 03 791) i pochowano we wspólnej mogile, prawdopodobnie nr 5^[5].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika^[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Pamiątki po nim pozostają w ekspozycji Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim^[2].

W 1926 ożenił się z Anną Elżbietą z Jaszczołtów^[7] (zm. 1985^[2]), z którą miał dwoje dzieci^[1].

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi^[5]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[5]
• Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża II stopnia^[5]

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
• zbrodnia katyńska
• ród Ostojów (Mościców)

Przypisy

1. Time Note, Witold Stanisław Szyszkowski
2. Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim, Pamiątki po dr. Witoldzie Szyszkowskim’’
3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 223, 757.
4. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 834.
5. Barbara Kobacka, Polski Czerwony Krzyż w Tomaszowie Mazowieckim, Miejska Biblioteka Publiczna w Tomaszowie Mazowieckim, Tomaszów Mazowiecki, 2010, s. 57, ISBN 839283413-5
6. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
7. Kielakowie, Witold Stanisław Szyszkowski and Anna Elżbieta Szyszkowska (maid. name Jaszczołt) Family

Bibliografia

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.