Wielka Polana Ornaczańska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielka Polana Ornaczańska – polana wysokogórska, część dawnej Hali Ornak w Tatrach Zachodnich. Nazywana była także Ornakiem lub Szałasiskami. Znajduje się w Dolinie Pyszniańskiej, będącej górną częścią Doliny Kościeliskiej. Położona jest na wysokości 1100–1150 m n.p.m., obok Pyszniańskiego Potoku, po jego zachodniej stronie, pod Ornakiem[1]. Nad polaną potężny Ornaczański Żleb spadający spod Ornaczańskiej Przełęczy. Na stokach nad polaną istniały w XVIII wieku kopalnie rud żelaza[2].
Dolny skraj Wielkiej Polany Ornaczańskiej. W głębi Kamienista i Pyszniańska Przełęcz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1100–1150 m n.p.m. |
Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°13′29,5″N 19°51′22,0″E |
Stanowiąca centrum Hali Ornak polana była koszona, stały na niej szałasy i szopy pasterskie. Charakteryzowała się bujnym porostem trawy. Wcześniej niż na innych tatrzańskich polanach zaprzestano jej użytkowania, w związku z utworzeniem na całej Dolinie Pyszniańskiej ścisłego rezerwatu przyrody Tomanowa-Smreczyny (formalnie w 1936 i 1948). Istnieje jeszcze nieznakowana ścieżka prowadząca przez Wielką Polanę Ornaczańską i Siwe Sady na Pyszniańską Przełęcz, niegdyś popularna trasa przemytników i kurierów tatrzańskich. Obecnie jednak teren jest niedostępny dla turystów. Ze szlaku turystycznego na Iwaniacką Przełęcz obserwować można jedynie dolny skraj polany[2].
Od kiedy zaprzestano wypasu, polana stopniowo zarasta lasem. W 1955 miała powierzchnię ok. 9 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 79%[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.