Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji Junior zadebiutowała w 2003 roku. Od 2022 roku konkursem w kraju zajął się nadawca British Broadcasting Corporation (BBC), a w latach 2003–2005 konkursem w kraju zajmował się nadawca ITV[1].
| |||||||||
Informacje ogólne | |||||||||
Nadawca | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||
Liczba udziałów |
5 | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Strona internetowa |
Brytyjski nadawca zdecydował się na debiut w 1. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior, który odbył się 15 listopada 2003 roku w Kopenhadze. 6 września 2003 odbył się finał preselekcji Junior Eurovision Song Contest: The British Final, w którym wzięło udział ośmioro finalistów: Feature 5 („Slumberland”), Jack Brown („Back to Love”), Ellis De Bie („I Have a Feeling”), Starrlight („Gonna Be Fine”), Sasha Stevens („Little Children”), Mr Cheerful („Winter’s Nearly Gone”), Tom Morley („My Song for the World”) i UZLOT („Please Don’t Cry”)[2][3][4][5].
Selekcje prowadzone przez Marka Durden-Smith i Tara Palmer-Tomkinson wygrał Tom Morley z piosenką „My Song For The World” zdobywając 64 punkty w finale preselekcji[6][7]. 15 listopada 2003 odbył się finał koncertowy 1. Konkurs Piosenki Eurowizji Junior. Tom Morley wystąpił dwunasty w kolejności startowej i zajął 3. miejsce zdobywszy 118 punktów, w tym najwyższe noty 12 punktów od Białorusi, Danii i Malty[8].
Początkowo brytyjski nadawca ITV wyraził chęci do organizacji 2. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior, 20 listopada 2004 roku w Manchesterze, ale ostatecznie zrezygnował[9][10]. W sierpniu 2004 roku ujawniono, że Granada Television, która byłaby współproducentem programu, postanowiła wycofać się z umowy twierdząc, że przyznany budżet 1,5 miliona euro jest zbyt mały. EBU zaoferowało finansowanie w wysokości 900 000 na produkcję imprezy, ale ITV odmówiła, twierdząc, że koszt organizacji imprezy wyniósłby prawie 2,5 miliona euro[11].
4 września 2004 odbył się finał preselekcji Junior Eurovision Song Contest: The British Final, w którym wystąpiło ośmioro finalistów: Samantha Seth („Rockstar Wannabe”), Kirsty Williams („Sunshine”), Nathan Sykes („Born to Dance”), Charlie Allan („One in a Crowd”), Loaded Dice („Dill”), Jessica Hamilton („Because of You”), Andrew Merry („Together Again”) i Cory Spedding („The Best is Yet to Come”)[12][13][14][15].
Preselekcje prowadzone przez Holly Willoughby, Stephen Mulhern oraz Michael Underwood wygrał Cory Spedding z utworem „The Best Is Yet To Come”[16]. 20 listopada wystąpił w finale konkursu rozgrywanego w Lillehammer i zajął 2. miejsce z dorobkiem 140 punktów, w tym najwyższą notę 12 punktów od Holandii[17][18][19].
4 września odbyły się brytyjskie eliminacje do 3. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior, w których rywalizowało ośmioro uczestników: Vicky Gordon („Groovy Chick”), Craig Lees („Clear the Air”), Lizzi M („Devil in a Hood”), Sarah Robertson („In My Life”), Joni Fuller („How Does It Feel”), Jack Garratt („The Girl”), Jessica Stretton („About You”) oraz Ben Smith („Lovely”)[20][21]. Preselekcje prowadzone przez Michaela Underwood i Nikki Sanderson wygrała Joni Fuller z utworem „How Does It Feel”[22], dzięki czemu 26 listopada 2005 roku reprezentowała Wielką Brytanię w finale konkursu rozgrywanego w Hasselt. Ostatecznie zajęła 14. miejsce, zdobywając łącznie 28 punktów[23][24][25].
Słabe wyniki oglądalności spowodowały rezygnację nadawcy ITV z udziału w 4. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior[26]. Lokalne stacje radiowe w Wielkiej Brytanii nadawały konkursy w latach 2013–2015, a konkurs w 2014 roku był transmitowany w całym kraju[27][28][29].
W konkursie w 2018 zadebiutował nadawca Sianel Pedwar Cymru z Walii, części składowej Wielkiej Brytanii[30]. Walijski nadawca S4C wyraził także chęć udziału w 2008 roku, podczas gdy konkurs odbywał się na Cyprze, jednak później zapadła decyzja o nie dokonywaniu debiutu[31]. Kraj brał udział w konkursie w latach 2018–2019, wycofując się w 2020 roku ze względu na pandemię wirusa SARS-CoV-2[32].
W lipcu 2020 roku pojawiły się doniesienia, że BBC rozważą debiut w 18. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior odbywającego się w Warszawie. 7 sierpnia 2020 roku do wiadomości publicznej została podana informacja, że wbrew wcześniejszym spekulacjom BBC nie zamierza brać udziału ani transmitować konkursu[33][34]. W maju 2021, podczas wydarzenia prasowego, Martin Österdahl poinformował, że EBU pracuje nad przywróceniem Wielkiej Brytanii do udziału w 19. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior. Ostatecznie kraj nie znalazł się na liście uczestników opublikowanej 2 września tego samego roku[35][36]. 17 grudnia 2021 roku Martin Österdahl potwierdził, że rozmowy z brytyjskim nadawcą BBC są na bardzo zaawansowanym poziomie i powrót Wielkiej Brytanii do udziału w konkursie jest wysoce prawdopodobny[37].
25 sierpnia 2022 brytyjski nadawca British Broadcasting Corporation (BBC) potwierdził, że Wielka Brytania powróci do udziału w konkursie po 17 latach nieobecności i weźmie udział w 20. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior, po raz pierwszy z ramienia BBC zamiast ITV, który zajmował się udziałem kraju w latach 2003–2005[38]. Głową delegacji kraju w konkursie został Lee Smithurst[39]. 3 listopada 2022 ogłoszono, że na reprezentantkę została wybrana Freya Skye z utworem „Lose My Head”[40].
11 grudnia 2022 Freya wystąpiła jako dwunasta w kolejności startowej i zajęła 5. miejsce zdobywszy 146 punktów, w tym 80 pkt od widzów (1. miejsce) i 66 pkt. od jury (5. miejsce)[41].
15 maja 2023 brytyjski nadawca British Broadcasting Corporation (BBC) za pośrednictwem swojego konta w serwisie Instagram potwierdził swój udział w 21. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior[42][43]. 19 października 2023 brytyjski nadawca British Broadcasting Corporation (BBC) ogłosił, że grupa Stand Uniqu3 z utworem „Back To Life” będzie reprezentować kraj w konkursie[44].
26 listopada grupa wystąpiła jako piąta w kolejności startowej i zajęła ostatecznie 4. miejsce z 160 punktami, w tym 58 pkt od widzów i 102 pkt od jury[45][46].
21 czerwca 2024 Helen Holt z działu prasowego brytyjskiego nadawcy BBC potwierdziła, że kraj wycofuje się z udziału w 22. Konkursie Piosenki Eurowizji Junior bez podania przyczyny[47]. Według doniesień medialnych, powodem rezygnacji miały być „niezadowalające wyniki oglądalności”[48].
Wielka Brytania uczestniczyła w Konkursie Piosenki Eurowizji Junior w latach 2003–2005 oraz 2022–2023. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich brytyjskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek i języki w których były śpiewane oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Rok | Artysta | Piosenka | Język | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|
2003 | Tom Morley | „My Song For The World” | angielski | 3 | 118 |
2004 | Cory Spedding | „The Best Is Yet To Come” | angielski | 2 | 140 |
2005 | Joni Fuller | „How Does It Feel” | angielski | 14 | 28 |
Brak reprezentanta w latach 2006–2021 | |||||
2022 | Freya Skye | „Lose My Head” | angielski | 5 | 146 |
2023 | Stand Uniqu3 | „Back To Life” | angielski | 4 | 160 |
Brak reprezentanta w 2024 |
Legenda:
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Wielka Brytania przyznawała w finale konkursu punkty oraz od których państw brytyjscy reprezentanci otrzymywali noty.
Kraje, którym Wielka Brytania przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Wielka Brytania otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Spis poniżej przedstawia wszystkich brytyjskich komentatorów konkursu oraz krajowych sekretarzy podających punkty w finale.
Komentatorzy i sekretarze z Wielkiej Brytanii | ||||
---|---|---|---|---|
Rok | Komentator | Sekretarz | Stacja telewizyjna | Źr. |
2003 | Mark Durden-Smith, Tara Palmer-Tomkinson | Sasha Stevens | ITV1 | [49] |
2004 | Matt Brown | Charlie Allan | ITV2 | [50] |
2005 | Michael Underwood | Vicky Gordon | [50] | |
Brak reprezentanta i transmisji w latach 2006–2021 | ||||
2022 | Harvey Cantwell, Lauren Layfield | Tabitha Joy | CBBC, BBC One, BBC iPlayer | [51] |
2023 | Charlie Poissenot | CBBC, BBC Two, BBC iPlayer | [43] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.