Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Kiliński (ur. 24 maja 1887 w Krakowie, zm. 1 sierpnia 1964) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.
Urodził się 24 maja 1887 roku w Krakowie, w rodzinie Stanisława (ur. 1850) i Karoliny z domu Brosig (ur. 1862)[1]; był prawnukiem Jana Kilińskiego[2]. W latach 1910–1911 (I półrocze) był zastępcą nauczyciela w cesarskim i królewskim Gimnazjum w Wadowicach, a w latach 1911–1914 był tam nauczycielem języka polskiego, łaciny i śpiewu. W „Sprawozdaniu c.k. Gimnazjum w Wadowicach” (1913/1914) ogłosił pierwszą część rozprawy Wyspiański a polska myśl porozbiorowa (recenzowaną w „Pamiętniku Literackim”, 1914/1915, zeszyt 2, przez Wiktora Hahna), zapowiadana druga część rozprawy nie ukazała się (nie wydano „Sprawozdania” za rok szkolny 1914/1915)[2].
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Był oficerem 1 pułku artylerii Legionów. W czasie służby w Legionach awansował na: chorążego (15 grudnia 1915 roku) i podporucznika (1 maja 1916 roku)[3].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 50. lokatą w korpusie oficerów artylerii[4]. Pełnił służbę w Oddziale I Sztabu Generalnego na stanowisku kierownika referatu organizacji grup personalnych. W sierpniu 1922 roku został komendantem Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie[5][6]. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów artylerii. 1 listopada 1924 roku został przydzielony do 1 pułku artylerii polowej Legionów w Wilnie z jednoczesnym „odkomenderowaniem” do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza IV Kursu Doszkolenia[7]. 15 października 1925 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do 12 pułku artylerii polowej w Złoczowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W grudniu 1926 roku został przeniesiony do kadry oficerów artylerii i przydzielony do Biura dla prac Komitetu Obrony Państwa przy GISZ z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[8][9]. W Ministerstwie WR i OP powierzono mu stanowisko naczelnika Wydziału Higieny Szkolnej i Wychowania Fizycznego[10]. W lutym 1929 roku objął, po Juliuszu Ulrychu, stanowisko dyrektora Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie[11][12]. 24 grudnia 1929 roku został awansowany do stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów artylerii[13]. W październiku 1935 roku został przeniesiony do dyspozycji szefa Sztabu Głównego. Od 20 stycznia 1936 do 1939 kierował pracą Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych, generała dywizji Tadeusza Kasprzyckiego[14][15].
Członek Głównego Sądu Rozjemczego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich w 1939[16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
.png){kind=small}
