Loading AI tools
polska siostra zakonna, urszulanka szara, poetka i eseistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urszula Joanna Michalak (ur. 30 lipca 1957 w Lublinie) – polska siostra zakonna, urszulanka szara; poetka i eseistka.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
15 sierpnia 1984 |
Odznaczenia | |
Chodziła do szkoły podstawowej nr 19 i 7 w Lublinie. Absolwentka V Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej Curie w Lublinie (1972–1976). W 1976 r. rozpoczęła studia filozoficzne na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Jako studentka była czynnie zaangażowana w działalność Duszpasterstwa Akademickiego prowadzonego przez ojców jezuitów przy kościele akademickim KUL. Jest wychowanką o. Jerzego Świerkowskiego, o. Mirosława Paciuszkiewicza i wielu innych jezuitów pracujących wówczas w kościele akademickim KUL. Studia ukończyła w 1982 r. z tytułem magistra filozofii. Pod kierunkiem prof. dra hab. B. Dziemidoka, wówczas docenta, i prof. dr hab. E. Borowieckiej, wówczas doktor, napisała pracę magisterską na seminarium naukowym z estetyki nt.: Etyczne problemy dzieła literackiego w oparciu o krytyczno-literacką twórczość Karola Ludwika Konińskiego. Ten polski pisarz międzywojnia w swojej twórczości krytyczno-literackiej stawia tezę, iż estetyczny wymiar dzieła literackiego jest w koniecznej relacji do poziomu życia moralnego autora dzieła. Tylko ten twórca, który może poszczycić się wysokim morale wniesie do kultury autentyczne wartości estetyczne. Istnieje ścisła wzajemna relacja między wartościami etycznymi a wartościami estetycznymi. Dobro odsłania piękno, a piękno wydobywa z mroku życia dobro. Tylko to dzieło literackie spełnia swoją rolę w wymiarze estetycznym, które wskazuje na wartości godne człowieka. Literatura winna ukazywać człowieka, jako osobę z natury skierowaną ku dobru. Dążenie zaś ku dobru czyni życie ludzkie pięknym, bardziej ludzkim i prowadzi do pełni człowieczeństwa. Twórczość, która nie jest potwierdzona wysokim morale autora, która nie rozpoznaje dobra bądź odwraca się od niego jest pusta, jałowa i bezowocna.
Po ukończeniu studiów w 1982 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, potocznie nazywanego urszulankami szarymi, założonego przez św. Urszulę Ledóchowską. Pierwsze dwa lata wstępnej formacji zakonnej odbyła w Pniewach koło Poznania, w domu macierzystym Zgromadzenia. Po złożeniu pierwszych ślubów zakonnych w 1984 r. wróciła do Lublina. Tam na przestrzeni 13 lat pracowała w administracji KUL w Domu Akademickim na Poczekajce, była kierowcą, zaopatrzeniowcem. W latach 1992–96 prowadziła wykłady z metafizyki w Archidiecezjalnym Kolegium Katechetycznym, w 1994-96 uczyła filozofii w Katolickim Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie tzw. Biskupiaku, w 1994-95 współpracowała z Telewizją Polsat, dla której przygotowała i zrealizowała siedem programów z cyklu Poczet świętych i błogosławionych polskich.
W 1996 r. uzyskała stopień doktora filozofii na KUL. Pod kierunkiem o. prof. dra hab. Mieczysława A. Krąpca napisała pracę doktorską nt: Koncepcja religii św. Tomasza z Akwinu w świetle współczesnej literatury tomistycznej. Kanwę prowadzonych dociekań filozoficznych stanowiło tomaszowe rozumienie religii zarówno jako usprawnienie moralne w dziedzinie oddawania przez człowieka czci należnej Bogu, jak też jako realnej relacji interpersonalnej, sposobu osobowego życia człowieka, którego perspektywę wyznacza Bóg, Dawca życia, Źródło wszelkiego istnienia i jednocześnie najwyższe Dobro-Cel, ku któremu zdąża człowiek.
W latach 1997–2009 mieszkała i pracowała w Łodzi. Prowadziła wykłady z przedmiotów filozoficznych: metafizyka, etyka, antropologia filozoficzna i teologiczna, historia filozofii, teodycea, pedagogika religii, wstęp do filozofii, logika praktyczna, a także konwersatoria i wykłady monograficzne. Miejscem jej pracy były wyższe uczelnie w Łodzi: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego – filia łódzka, Uniwersytet Łódzki, Instytut Teologiczny, Salezjańska Wyższa Szkoła Ekonomii i Zarządzania, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Podyplomowe Studium Filozoficzne – filia KUL-u, a także Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi, w Łowiczu oraz Wyższe Seminarium Duchowne oo. Franciszkanów Conv. w Łodzi Łagiewnikach, jak również Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące. Urszula Michalak jest autorką kilku haseł zamieszczonych w Powszechnej Encyklopedii Filozofii (t. VII, Lublin 2005) oraz w Encyklopedii Filozofii Polskiej (t. I, Lublin 2011). W czasie pobytu w Łodzi przeprowadziła ok. 50 wykładów naukowych, odczytów oraz prelekcji na temat życia i działalności św. Urszuli Ledóchowskiej, Apostołki Łodzi oraz prezentowała swoją poezję na wieczorach poetyckich.
W 2009 r. wróciła do Lublina ze względu na potrzebę pomocy w opiece nad starszą, niepełnosprawną matką, jednocześnie podejmując pracę w Przedszkolu Sióstr Urszulanek SJK jako intendentka i częściowo zaopatrzeniowiec.
Jako poetka debiutowała w 1984 r. w miesięczniku W drodze wierszem Boże Narodzenie 1982. Artykuły filozoficzne, wiersze, eseje publikowała w ok. 40 czasopismach, w takich jak: Akant, Człowiek w kulturze, Droga, Fraza, Gość Niedzielny, Łódzkie Studia Teologiczne, Niedziela, Nowa Okolica Poetów, Okolica Poetów, Poezja Dzisiaj, Przegląd Powszechny, Przewodnik Katolicki, Suplement, Topos, Via Consecrata, W drodze, Źródło. Wiersze Urszuli Michalak były publikowane również w kilkudziesięciu antologiach poezji polskiej i zagranicznej, prezentowane w TVP Lublin, w Polskim Radiu Lublin. Zostały też przetłumaczone na język ukraiński i fiński. W oparciu o twórczość Urszuli Michalak powstało kilka prac dyplomowych.
W 1997 r. otrzymała Literacką Nagrodę Młodych im. Józefa Czechowicza za tomik wierszy W drodze po śmierć i po zmartwychwstanie, Lublin 1996. Jest laureatką 98 ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów poetyckich i literackich. M. in. otrzymała I nagrodę w konkursach: O pajdkę chleba razowego, Puławy 1997, 1999, 2002, 2003; Konkursu Poetyckiego im. J. Krzewniaka, Karczew 1999; Konkursu Literackiego im. J. I. Kraszewskiego, Biała Podl. 2000, 2002; Konkursu Literackiego im. M. Stryjewskiego, Lębork 2000; O złote gęsie pióro, Wąglany 2001; U progu Kresów, Chełm 2001, Kobieta, Tomaszów Maz. 2001, 2003; O laur Opina, Ciechanów-Opinogóra 1995, 2003; O wieniec Akantu, Bydgoszcz 2004, Ewangeliczny Pasterz, Opoczno 2006; Jan Paweł II, Sieradz 2007; nagrody II, III i wyróżnienia otrzymała m.in. w Konkursach Poetyckich: im. B. Leśmiana, Iłża 1997, 1998; O dzban czarnoleskiego miodu, Czarnolas 1997, 1998, 2001, 2005; im. E. Stachury, Włocławek 1998; Jesienna Chryzantema, Płock 1999, 2000; O liść dębu, Płock 1999, 2002, 2003, 2004; im. M. Konopnickiej, Warszawa 2001, 2003; im. T. Nowaka, Tarnów 2002; im. St. Grochowiaka, Radom 2002, 2004; im. R. Wojaczka, Mikołów 2002; im. M. Hłaski, Chorzów 2002; im. C. K. Norwida, Bydgoszcz 2003.
Z okazji jubileuszu 30-lecia pracy twórczej otrzymała w 2014 r. od Prezydenta miasta Lublina Medal Prezydenta, a Kapituła Wawrzynów Literackich przyznała jej Srebrny Wawrzyn Literacki. W 2018 r. otrzymała również od Prezydenta miasta Lublina Medal 700-lecia Miasta Lublin jak też została stypendystką Prezydenta Lublin. Od 2003 r. jest członkiem Związku Literatów Polskich, przynależy do Lubelskiego Oddziału ZLP. W 2023 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[1].
poezja
szkice filozoficzne
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.