Ursony[16] (Erethizontinae) – podrodzina ssaków z rodziny ursonowatych (Erethizontidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Ursony
Erethizontinae |
Bonaparte, 1845[1] |
|
Przedstawiciel podrodziny – koendu brazylijski (Coendou prehensilis) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ssaki |
Infragromada |
łożyskowce |
Rząd |
gryzonie |
Podrząd |
jeżozwierzowce |
Infrarząd |
jeżozwierzokształtne |
Nadrodzina |
Erethizontoidea |
Rodzina |
ursonowate |
Podrodzina |
ursony |
Typ nomenklatoryczny |
Erethizon F. Cuvier, 1823 |
Synonimy |
- Erethyzonina Bonaparte, 1845[1]
- Cercolabina[uwaga 1] J.E. Gray, 1843[2]
- Synetherina[uwaga 2] P. Gervais, 1852[3]
- Cercolabinae: S.F. Baird, 1858[4]
- Cercolabini: Lilljeborg, 1866[5]
- Sphingurinae[uwaga 3] Alston, 1876[6]
- Paradoximyina[uwaga 4] Ameghino, 1886[7]
- Paradoxomydae: Ameghino, 1889[8]
- Paradoxomyidae: Ameghino, 1889[8]
- Cercolabidae: Ameghino, 1889[9]
- Synetherinae: Flower & Lydekker, 1891[10]
- Erethizontidae[uwaga 5] O. Thomas, 1897[11]
- Erethizontinae: O. Thomas, 1897[11]
- Coendidae[uwaga 6] Trouessart, 1897[12]
- Coendinae: Trouessart, 1897[12]
- Steiromyinae[uwaga 7] Ameghino, 1902[13]
- Coendinae: Pocock, 1922[14]
- Erethizontoidea: Simpson, 1945[15]
|
|
Rodzaje |
12 rodzajów (w tym 10 wymarłych) – zobacz opis w tekście |
|
|
Zamknij
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce[17][18][19].
Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][17][16]:
Opisano również rodzaje wymarłe[21]:
- Branisamyopsis Candela, 2003[22]
- Disteiromys Ameghino, 1904[23] – jedynym przedstawicielem był Disteiromys graciloides Ameghino, 1904
- Eopululo Frailey & Campbell, 2004[24] – jedynym przedstawicielem był Eopululo wigmorei Frailey & Campbell, 2004
- Eosteiromys Ameghino, 1902[25]
- Neosteiromys Rovereto, 1914[26]
- Noamys Ercoli, Álvarez, Verzi, Villalba Ulberich, Quiñones, Constantini & Zurita, 2021[27] – jedynym przedstawicielem był Noamys hypsodontus Ercoli, Álvarez, Verzi, Villalba Ulberich, Quiñones, Constantini & Zurita, 2021
- Paradoxomys Ameghino, 1885[28]
- Parasteiromys Ameghino, 1904[29]
- Protosteiromys Wood & Patterson, 1959[30]
- Steiromys Ameghino, 1887[31]
Typ nomenklatoryczny: Cercolabes Brandt, 1835 (= Coendou Lacépède, 1799).
Typ nomenklatoryczny: Synetheres G. Cuvier, 1829 (= Coendou Lacépède, 1799).
Typ nomenklatoryczny: Sphingurus Tschudi, 1844 (= Coendou Lacépède, 1799).
Typ nomenklatoryczny: Paradoxomys Ameghino, 1885.
Typ nomenklatoryczny: Erethizon F. Cuvier, 1823.
Typ nomenklatoryczny: Coendou Lacépède, 1799.
Typ nomenklatoryczny: Steiromys Ameghino, 1887.
Ch.-L. Bonaparte: Catalogue méthodique des Mammifères d’Europe. Milan: 1845, s. 5. (fr.).
W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287–288. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Subfamily Erethizontinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-10].
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-15]. (ang.).
C.D. Frailey & K.E. Campbell Jr.. Paleogene rodents from Amazonian Peru: the Santa Rosa local fauna. „Science Series, Natural History Museum of Los Angeles County”. 40, s. 76, 2004. (ang.).
M.D. Ercoli, A. Álvarez, D.H. Verzi, J.P. Villalba Ulberich, S.I. Quiñones, O.E. Constantini & A.E. Zurita. A new mammalian assemblage for Guanaco Formation (northwestern Argentina), and the description of a new genus of New World porcupine. „Journal of South American Earth Sciences”. 110, s. 103389 (4), 2021. DOI: 10.1016/j.jsames.2021.103389. (ang.).
F. Ameghino: Enumeración sistemática de las especies de mamíferos fósiles coleccionados por Cárlos Ameghino en los terrenos eocenos de la Patagonia austral y depositados en el Museo La Plata. Buenos Aires: Museo de La Plata, 1887, s. 9. (hiszp.).
Identyfikatory zewnętrzne
(
takson):