Uniwersytet w Belgradzie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet w Belgradzie, Uniwersytet Belgradzki (serb. Универзитет у Београду) – uczelnia w Belgradzie, największy i najważniejszy uniwersytet Republiki Serbii, założony w 1808 roku[1], jako działająca od tego roku w Belgradzie Szkoła Wielka (serb. Велика школа). Obecnie ma 31 wydziałów i ponad 90 tys. studentów. Jest najbardziej cenioną i dofinansowaną instytucją naukowo-badawczą w Serbii. Prowadzi badania naukowe we wszystkich dziedzinach nauki. Biblioteka Uniwersytecka im. Svetozara Markovicia jest jedyną Carnegie biblioteką w Europie Środkowej i Wschodniej.
Data założenia |
1808 |
---|---|
Typ | |
Państwo | |
Adres |
Belgrad |
Liczba pracowników |
7384 |
Liczba studentów |
89 827 |
Rektor |
prof. dr Vladimir Bumbaširević |
Członkostwo | |
Położenie na mapie Serbii | |
44°49′06,39″N 20°27′26,72″E | |
Strona internetowa |
Studia polonistyczne na Uniwersytecie w Belgradzie rozpoczęty się w 1895, wraz z przybyciem prof. Radovana Košuticia. Jednak już w latach 60. XIX wieku na wykładach slawisty Djury Daničić słuchacze mogli zdobywać podstawową wiedzę z języka polskiego. Po II wojnie światowej język ten wykłada się jako przedmiot główny[2].
Wśród absolwentów znajdują się prezydenci Serbii Boris Tadić i Ivan Stambolić, pierwszy prezydent Macedonii Kiro Gligorov, pierwszy prezydent Czarnogóry Filip Vujanović, prezydent Słowenii Danilo Türk, serbscy premierzy Zoran Đinđić, Vojislav Koštunica, Mirko Cvetković, Ivica Dačić, przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego ONZ Srgjan Kerim i Lazar Mojsov, przywódcy religijni Ireneusz (patriarcha Serbii) i Jan z Szanghaju i San Francisco, serbski minister spraw zagranicznych Vuk Drašković, słoweński ekonomista Mitja Gaspari, serbski polityk Dimitrije Tucović. Studiowali tu znani pisarze: Miloš Crnjanski, Meša Selimović, Desanka Maksimović, Danilo Kiš, Branislav Nušić, Branko Ćopić, David Albahari oraz Abdul Rahman Munif. Jedna z absolwentek, Biserka Rajčić, w czasie obrad II Światowego Kongresu Tłumaczy Literatury Polskiej w Krakowie (w 2009) została laureatką nagrody „Transatlantyk”, przyznawanej najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.