Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ulica Wilcza w Warszawie
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ulica Wilcza – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.
Remove ads
Remove ads
Historia
Dawna droga narolna biegnąca włóką wójtów warszawskich, którymi w XV w. byli Wilkowie, stąd włókę nazywano Wilczą lub Na Wilczem. Nazwa ulicy, nadana w 1770, wywodzi się bezpośrednio od nazwy tej nieruchomości[1]. Inna dawna nazwa tej ulicy to Kałęczyńska.
Ok. 1765 ówczesny właściciel tych terenów, marszałek wielki koronny Franciszek Bieliński, przeprowadził parcelację gruntów i wytyczył ulicę, przy której zbudował dworki z ogrodami oraz dwa wiatraki. Po 1860 Wilcza została zabudowana domami i kamienicami, a w 1881 została przedłużona do ulicy Wielkiej (obecnie Poznańska), a następnie do Koszykowej.
Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939[2].
Ulica jest jedną z nielicznych ulic w śródmieściu Warszawy, która na długich odcinkach po obu stronach zachowała przedwojenną zabudowę[3].
Remove ads
Ważniejsze obiekty
- ul. Wilcza 7 – kaplica rzymskokatolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy
- ul. Wilcza 21 – Komisariat Policji Warszawa-Śródmieście
- ul. Wilcza 30 – skłot Syrena
- ul. Wilcza 31 – Centrum Kościoła Polskokatolickiego im. bpa Franciszka Hodura
- ul. Wilcza 31 – kaplica polskokatolicka Miłosierdzia Bożego
- ul. Wilcza 46 – Biuro Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców
- ul. Wilcza 53 – Szkoła Podstawowa nr 1 im. Gustawa Morcinka
- ul. Wilcza 60 – Fundacja Centrum Praw Kobiet
- ul. Wilcza 64 – Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk
- ul. Wilcza 71 – Kamienica Horowitzów
- ul. Wilcza 73 – Nobu Hotel Warsaw
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads