Ulica Topolowa w Krakowie

Ulica Topolowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki, na Wesołej. Łączy wschodnią stronę dworca Kraków Główny, rozpoczynając bieg na skrzyżowaniu z ulicą Bosacką, z rejonem Ronda Mogilskiego^[1].

ulica Topolowa

Grzegórzki
Widok ulicy od skrzyżowania z ulicą Rakowicką w kierunku wschodnim
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Długość	520 m
Przebieg
0 m ul. Bosacka 70 m ul. Zygmunta Augusta 150 m ul. Rakowicka 320 m ul. Ariańska 520 m ul. I. Borowickiej
Położenie na mapie Krakowa ulica Topolowa
Położenie na mapie Polski ulica Topolowa
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Topolowa
50°03′59,0″N 19°57′15,0″E

Historia

Ulica została wytyczona w 1801 roku śladem dawnej drogi prowadzącej z Kleparza, od kościoła św. Floriana do Mogiły. Nazywano ją wówczas Mogilską, zaś później Strzelecką, stanowiła główne połączenie miasta z Cmentarzem Rakowickim. Po 1847 roku, w związku z budową dworca kolejowego, ulica została podzielona na dwie części – dawny odcinek zachodni to dzisiejsza ulica Kurniki. W związku z powyższym ulica straciła na dotychczasowym znaczeniu, głównie na rzecz ulic Lubicz i Rakowickiej, którymi to od tej pory odbywał się dojazd do cmentarza. W obecnej formie ulica została wytyczona około 1878 roku. W latach 1906–1910 w domach nr 24, 16 oraz 18 mieszkał Józef Piłsudski, natomiast w czasie okupacji hitlerowskiej w mieszkaniu Tadeusza Brzozowskiego przy ulicy Topolowej odbywały się przedstawienia Teatru Niezależnego Tadeusza Kantora^[1].

Nazwa ulicy została nadana około 1880 roku, najprawdopodobniej w nawiązaniu do topoli, którymi obsadzona była droga do cmentarza^[1].

Zabudowa

Zabudowę ulicy stanowią głównie kamienice 2–3 piętrowe, w przeważającej części w stylu eklektycznym i modernistycznym^[1].

• ul. Topolowa 5 – Pałac Mańkowskich. Projektowali Józef Sowiński i Władysław Kaczmarski, 1901–1903. W latach 1954–1990 mieściło się tu Muzeum Lenina^[2]
• ul. Topolowa 6 – kamienica w stylu eklektyczno-secesyjnym. Projektował Leopold Tlachna, 1907.
• ul. Topolowa 18 – kamienica w stylu historyzmu. Projektował Jan Sas-Zubrzycki, 1889–1890. W fasadę kamienicy wmurowano tablicę upamiętniającą Józefa Piłsudskiego.
• ul. Topolowa 20–22 – dawny budynek Szkoły Żeńskiej Wydziałowej im. Św. Anny w stylu historyzująco-secesyjnym. Projektował Jan Zawiejski, 1903–1906.
• ul. Topolowa 36 – kamienica w stylu neorenesansowym. Projektowali Józef Weinberger i Karol Janecki, 1893.
• ul. Topolowa 46 – kamienica w stylu modernistycznym. Projektowali Adam Czunko i Władysław Kleinberger, 1910. W kamienicy, nad bramą znajduje się witraż przedstawiający krajobraz z topolami.

• 
  Widok ulicy w kierunku zachodnim
• 
  ul. Topolowa 4
  Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1907)
• 
  ul. Topolowa 6
  Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1907)
• 
  ul. Topolowa 8
  Kamienica (proj. Adam Dębski, 1896)
• 
  ul. Topolowa 12
  Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1893)
• 
  ul. Topolowa 16 (ul. Rakowicka 19)
  Kamienica (1894–1895)
• 
  ul. Topolowa 20–22
  Szkoła Miejska, obecnie Szkoła Podstawowa nr 3 (proj. Jan Zawiejski, 1903)
• 
  ul. Topolowa 26
  Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1891)
• 
  ul. Topolowa 38
  Kamienica (1887)
• 
  ul. Topolowa 48
  Kamienica (proj. Władysław Kleinberger, 1910)
• 
  ul. Topolowa 50
  Kamienica

Przypisy

1. Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 999. ISBN 83-01-13325-2.
2. JerzyJ. Kossowski JerzyJ., LeszekL. Ludwikowski LeszekL., Ulicami Krakowa, Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1968, s. 34.