Ulica Jana Pawła II w Sanoku

Ulica Jana Pawła II w Sanoku – ulica w dzielnicy Wójtostwo miasta Sanoka.

ulica Jana Pawła II

ulica Długa

Wójtostwo
Widok z parku miejskiego od strony południowej. W tle Góry Słonne.
Państwo	Polska
Miejscowość	Sanok
Przebieg
0m ul. Romana Dmowskiego 30m ul. Mikołaja Kopernika (w prawo) i ul. Jana Heweliusza (w lewo) 120m ul. Cegielniana 210m ul. Mariana Langiewicza 290m ul. Wiśniowa 510m ul. Zygmunta Sierakowskiego (w prawo) i ul. Zygmunta Gorazdowskiego (w lewo) 570m ul. Juliana Goslara 670m ul. Romualda Traugutta
Położenie na mapie Sanoka ulica Jana Pawła II
Położenie na mapie Polski ulica Jana Pawła II
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ulica Jana Pawła II
Położenie na mapie powiatu sanockiego ulica Jana Pawła II
49°34′16,0″N 22°11′49,3″E

Poprzednio pod nazwą ulica Długa. W grudniu 1989 uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku ulica Długa została przemianowana na ulicę Jana Pawła II^[1][2].

Rzymskokatoliccy mieszkańcy ulicy podlegają parafii Chrystusa Króla^[3].

• Szkoła Podstawowa nr 9 w Sanoku, pod numerem ulicy 25 (od 1975 Szkoła Podstawowa nr 7 im. 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, od 1999 do 2007 Gimnazjum nr 4 im. 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Sanoku).
• W przeszłości pod adresem ul. Długiej 27 istniał dom rodziny Franciszka Stoka^[4]. Zamieszkiwała w nim także Jadwiga Prochaska, matka Franciszka^[5].
• Ogród jordanowski (plac zabaw^[3]), w kształcie prostokąta, o powierzchni ok. 2 ha, którego okalają ul. Jana Pawła II, ul. Mariana Langiewicza, ul. Romualda Traugutta i ul. Wiśniowa, tworzony w latach 70^[6], został zagospodarowany przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Bieszczady” w Sanoku i oddany do użytku w 1978^[7] (wcześniej był to obszar należący do rodziny Franciszka Lurskiego)^[8][9].
• Przychodnia Zdrowia nr 2 pod numerem 38^[10]. Przeniesiona z ul. R. Traugutta w 2001^[11].
• Kościół Chrystusa Króla w Sanoku pod numerem 55.
• Sanockie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. (SPGK) pod numerem 59^[12][13]. W tym miejscu działa także Miejska Komunikacja Samochodowa w Sanoku. Zabudowania bazy MPO (Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania) i zajezdnia MKS powstawały w 1966^[14].

Przypisy

1. Nowe nazwy sanockich ulic. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 32 (503), s. 1, 2, 20–30 listopada 1989.
2. Ulice zmieniają patronów. „Nowiny”. Nr 2, s. 5, 2 stycznia 1990.
3. Sanok. Plan miasta. Piotr Kamiński (red.). Warszawa: PiTR Kartografia, 1991. Brak numerów stron w książce
4. Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. S 1935 (Tom K, s. 23, poz. 35).
5. Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 251 (poz. 3).
6. Marian Ziobro. Sanok – czas działania. „Nowiny”, s. 4, nr 169 z 1–3 sierpnia 1975.
7. Ryszard Nocuń. Listy. Apel. „Podkarpacie”, s. 10, nr 13 z 26 marca 1981.
8. Czcigodna 2000 ↓, s. 33.
9. Opowieść 2000 ↓, s. 57.
10. Przychodnia Zdrowia nr 2. zoz.sanok.pl. [dostęp 2015-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-21)].
11. Z Traugutta na Jana Pawła. „Tygodnik Sanocki”. Nr 17 (494), s. 1, 27 kwietnia 2001.
12. Królewskie Wolne Miasto Sanok. Informator miejski. Bydgoszcz: Journal, 1995, s. 41. ISBN 83-86002-54-9.
13. Kontakt. spgk.com.pl. [dostęp 2015-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
14. Nowa zajezdnia MKS. „Nowiny”, s. 6, nr 303 z 22 grudnia 1966.

Bibliografia

• Czcigodna pani Maria. W: Roman Bańkowski: Wywiady i opowieści. Sanok: Związek Literatów Polskich. Oddział w Rzeszowie, 2000. ISBN 83-914224-6-1.
• Opowieść o żołnierzu. W: Roman Bańkowski: Wywiady i opowieści. Sanok: Związek Literatów Polskich. Oddział w Rzeszowie, 2000. ISBN 83-914224-6-1.