Ulica Żurawia w Warszawie

Ulica Żurawia, przed 1945 zapisywana jako Żórawia^[2][3] – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Ulica Żurawia w Warszawie

Śródmieście Południowe
Ulica Żurawia przy ul. Marszałkowskiej, widok w kierunku wschodnim
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Długość	740 m[1]
Przebieg
↑ pl. Trzech Krzyży 0 m ← ul. Bracka / pl. Trzech Krzyży → 260 m ul. Krucza 480 m ul. Parkingowa 580 m ul. Marszałkowska 740 m ul. Poznańska
Położenie na mapie Warszawy Ulica Żurawia w Warszawie
Położenie na mapie Polski Ulica Żurawia w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Żurawia w Warszawie
52°13′41,6″N 21°00′51,6″E

Opis

Ulica ma swój początek na północnym krańcu placu Trzech Krzyży, zaś koniec na skrzyżowaniu z ul. Poznańską. Jej przedłużenie w kierunku wschodnim stanowi ul. Książęca. Na całej swojej długości jest ulicą jednokierunkową w stronę przeciwną do biegu numeracji budynków.

Nazwa ulicy pochodzi od płynącej tam kiedyś rzeki Żurawki^[4].

Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939^[5].

W czasie II wojny światowej pod nr 24 mieściła się siedziba Żegoty^[6].

Ważniejsze obiekty

• Klasycystyczna kamienica wzniesiona ok. 1870, zaprojektowana przez Adolfa Wolińskiego (nr 2)^[7]
• Budynek Uniwersytetu Warszawskiego mieszczący Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych oraz Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego (nr 4)
• Biurowiec Bliski Centrum, siedziba holdingu mediowego Eurozet^[8], właściciela m.in. stacji/sieci radiowych: Radio ZET, Chillizet, Antyradio i Meloradio (nr 8)
• Wczesnomodernistyczna kamienica wzniesiona ok. 1910 według projektu Edwarda Ebera^[7]
• Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
• Budynek biurowy tzw. żyletkowiec projektu Marka Leykama (ul. Marszałkowska 82)