USS Bonhomme Richard (1765)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Bonhomme Richard – amerykańska fregata z okresu wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Zbudowana w 1765 roku, jako uzbrojony statek handlowy „Duc de Duras” dla Francuskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W 1769 roku przejęty z powodu długów przez Francję. W 1779 przekazany przez króla Ludwika XVI amerykańskiej marynarce wojennej, gdzie miał nim dowodzić John Paul Jones. Okrętowi nadano imię dla upamiętnienia serii almanachów wydawanych przez Benjamina Franklina.
„Duc de Duras” został zbudowany jako uzbrojona jednostka mająca obsługiwać szlak handlowy wykorzystywany przez Francuską Kompanię Wschodnioindyjską w rejonie Indii i Chin. Jednostka została zwodowana we francuskiej stoczni w Lorient w 1765 roku[1]. W ramach swojej podstawowej funkcji jednostka była przeznaczona do przewozu towarów. Uzbrojenie w porównaniu do typowych okrętów tego okresu było znacznie ograniczone i mogło służyć jedynie do samoobrony w przypadku ataku mniejszych jednostek. Istniała jednak możliwość dozbrojenia jednostki i przekształcenia jej w pełnowartościowy okręt w przypadku wybuchu otwartego konfliktu zbrojnego. Projekt „Duc de Duras” został opracowany przez królewskiego konstruktora Antoine Groignarda, jako kolejna jednostka handlowa o wyporności około 900 ton, z niewielkim uzbrojeniem, przygotowana w razie konieczności na szybką przebudowę do w pełni uzbrojonego i wyposażonego okrętu[1].
„Duc de Duras” po wejściu do służby odbył jedynie dwa rejsy jako jednostka handlowa. W 1769 roku po bankructwie Francuskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej został przejęty przez francuski skarb królewski. Po wybuchu w 1775 roku wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, król Ludwik XVI aktywnie wspierał siły amerykańskie. 4 lutego 1779 roku jednostka została przekazana Continental Navy, a jej dowódcą został John Paul Jones. Nieużywany od dłuższego czasu okręt wymagał remontu, przebudowy i dozbrojenia. Prace w stoczni i kompletowanie nowej załogi trwały do 19 czerwca 1779 roku, kiedy to „Bonhomme Richard” wraz z improwizowaną eskadrą wypłynął w swój pierwszy patrol bojowy, którego celem było atakowanie brytyjskich jednostek. W sierpniu eskadra ponownie wyszła w morze i operowała w rejonie Morza Północnego, gdzie zdobyła 16 brytyjskich jednostek handlowych[2].
23 sierpnia podczas kolejnego wypadu, grupa okrętów w skład której wchodził „Bonhomme Richard” napotkała brytyjski konwój 41 jednostek, eskortowanych przez dwa okręty, fregatę HMS „Serapis” i slup „Countess of Scarborough”. Brytyjskie jednostki transportowały towary z portów bałtyckich, głównie żelazo i drewno. W pobliżu przylądka Flamborough Head, w okolicach Yorkshire, doszło do bitwy morskiej okrętów eskorty z atakującymi jednostkami amerykańskimi i francuskimi. Do szczególnie zaciętych walk doszło pomiędzy fregatą „Serapis” a „Bonhomme Richard”. Oba okręty zostały ciężko uszkodzone w wyniku intensywnego ostrzału artyleryjskiego. W końcowej fazie bitwy doszło do szczepienia się okrętów i prób abordażu z obu stron. Ostatecznie płonący „Serapis” poddał się amerykańskiemu okrętowi. Amerykanie ugasili płonący okręt, przenieśli się na jego pokład i pozwolili zatonąć ciężko uszkodzonemu „Bonhomme Richard”[2].
Począwszy od 2006 roku u wybrzeży Yorkshire były prowadzone intensywne poszukiwania wraku z udziałem specjalistycznych jednostek ze Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji. W poszukiwaniach brał udział m.in. okręt USNS „Grasp”, wielokrotnie wykorzystywano nurków i specjalistyczne sonary[3]. W grudniu 2018 roku BBC poinformowało o odnalezieniu szczątków wraku[4].
