Trybula ogrodowa

Trybula ogrodowa (Anthriscus cerefolium) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Pochodzi z Azji Zachodniej, Środkowej (Uzbekistan. Kirgistan), Kaukazu i południowo-wschodniej i środkowej Europy^[3]. Znana już od czasów średniowiecza. W Polsce i środkowej części Europy można ją spotkać w formie dzikiej o owłosionych owocach. W Polsce rośnie w rozproszeniu na nizinach^[4].

Trybula ogrodowa

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	selerowce
Rodzina	selerowate
Rodzaj	trybula
Gatunek	trybula ogrodowa
Nazwa systematyczna
Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm.
Synonimy
Anthriscus longirostris Bertol. Scandix cerefolium L.[3]

Morfologia

Liście

Kwiatostan

Pokrój

Roślina jednoroczna silnie rozgałęziona, wysokości do 50–70 cm.

Liście

Delikatne, miękkie, 2- lub 3-krotnie pierzaste, niekiedy lekko owłosione.

Kwiaty

Drobne w kolorze białym, o niewyraźnym kielichu, zebrane w 2–6 szypułowe złożone baldachy. Pręcików 5 i 1 słupek. Zakwita w maju – czerwcu.

Owoc

Podłużny. Drobna rozłupnia o dwóch rozłupkach, koloru ciemnobrunatnego.

Korzeń

Wrzecionowaty, cienki.

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Gatunek charakterystyczny zespołu Alliario-Chaerophylletum temuli^[5].

Zastosowanie

• Nać używana jako przyprawa. Szczególnie popularna w kuchni holenderskiej, angielskiej i francuskiej do zup, sałatek, ryb, serów, jajecznicy.
• Roślina lecznicza. Z ziela otrzymuje się aromatyczny olejek lotny, karoten, witaminę C. Zioło przyspiesza trawienie oraz łagodzi wzdęcia.

Uprawa

Podobna do uprawy pietruszki. Młode zioła zbiera się do czasu kwitnienia rośliny.