Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Helsinkach – system tramwajowy działający w stolicy Finlandii Helsinkach.
| tramwaj | |
 | |
 Tramwaj Variotram nr 208 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator | |
| Liczba linii |
10 |
| Lata funkcjonowania |
od 1891 |
| Infrastruktura | |
| Długość sieci |
75 km |
| Rozstaw szyn |
1000 mm |
| Strona internetowa | |
Pierwsze tramwaje konne wyjechały na ulice Helsinek w 1891 r., choć myślano już wtedy o uruchomieniu tramwajów elektrycznych. Tramwaje elektryczne po raz pierwszy wyjechały 4 września 1900. Okres międzywojenny był „złotym okresem” tramwajów w Helsinkach. W czasie II wojny światowej tramwaje stanowiły jedyny środek transportu w mieście ponieważ autobusy zostały przebudowane na karetki pogotowia oraz ciężarówki. Po wojnie zlikwidowano kilka tras tramwajowych. W XXI w. znacząco rozbudowano istniejącą sieć tramwajową, głównie budowano stosunkowo krótkie (do 2 km) linie tramwajowe w centrum miasta[1]. Największą inwestycją była oddana do eksploatacji w październiku 2023 25 km linia łączącą Helsinki z Espoo. Kolejną trasą, liczącą 4,5 km, otwarto w sierpniu 2024. Nowa trasa po której kursują tramwaje linii 13 połączyła Maistraatintori (przy stacji kolejowej Pasila) do końcówki Nihti[2]. W budowie znajduje się 10 km linia od przystanku Hakaniemi na wyspę Laajasalo przez Korkeasaari. W ramach budowy linii zostaną zbudowane 3 mosty, po których oprócz tramwajów będą poruszać się piesi i rowerzyści[3].
Linie tramwajowe (2009):
| Linia | Trasa |
|---|---|
| 1/1A | Kauppatori (1A Eira)↔ Käpylä |
| 2 | Kaivopuisto-Kauppatori-Kamppi-Töölö-Eläintarha |
| 3 | Kaivopuisto-Eira–Rautatientori-Kallio–Eläintarha |
| 4/4T | Katajanokka ↔ Munkkiniemi |
| 6 | Hietalahti ↔ Arabia |
| 7A | Senaatintori – Töölö – Pasila – Senaatintori |
| 7B | Senaatintori – Pasila – Töölö – Senaatintori |
| 8 | Salmisaari – Töölö – Arabia |
| 9 | Jätkäsaari (Länsiterminaali)-Itä-Pasila |
| 10 | Kirurgi – Pikku-Huopalahti |
Najstarsze z eksploatowanych tramwajów to 6 Düwag GT8 wyprodukowanych w 1962–1964, a sprowadzone do Helsinek w latach 2007–2008. Następnymi tramwajami są sprowadzone w 2005 4 tramwaje Düwag GT6 wyprodukowane w 1970. Obie serie zostały sprowadzone z powodu problemów z tramwajami Variobahn. Następną serię stanowią wagony Valmet Nr I z lat 1973–1975. Kursuje ich 40 sztuk. W latach 1983–1987 wyprodukowano drugą serię Valmet Nr II. Do dzisiaj eksploatowanych jest 42 wagonów. W 2006 zmodernizowano pierwszy tramwaj Valmet nr II poprzez dodanie środkowego niskopodłogowego członu. Natomiast w 2008 ruszyły seryjne modernizacje wagonów Valmet II. Tak zmodernizowany tramwaj oznaczono MLNRV. Pierwsze całkowicie niskopodłogowe tramwaje do Helsinek trafiły w latach 1998–2003. Były to tramwaje Variobahn produkcji Adtranz, a później Bombardiera, łącznie dostarczono 40 wagonów tej serii. Tramwaje Variobahn sprawiały dużo problemów technicznych i od 2007 na mocy ugody były serwisowane przez producenta. Pod koniec 2018 wagony zostały wycofane z eksploatacji i odkupione przez producenta w styczniu 2021[4]. W 2010 rozstrzygnięto przetarg na dostawę 40 nowych wagonów z opcją na kolejne 90, który wygrał Transtech z modelem Artic w wersji o długości 27,3 m[5]. W 2016 skorzystano z prawa opcji i zamówiono kolejnych 20 wagonów[6]. W 2018 ponownie wykorzystano prawo opcji i zamówiono dodatkowo 10 wagonów[7]. Łącznie do miasta dostarczono 70 wagonów tego typu. Jeszcze w 2016 podpisano umowę na 29 wagonów dla linii do Espoo, które również dostarczyła Škoda[6]. Nowe wagony X54 są dwukierunkowe i mają długość 35 m. W 2021 zamówiono kolejne 23 wagony X54 dla budowanej linii na wyspę Laajasalo[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
