Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
89. Tour de France rozpoczął się 6 lipca w Luksemburgu, a zakończył się 28 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 10 etapów płaskich, 2 etapów pagórkowatych, 5 etapów górskich i 4 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3277 km.
| |||
Trasa Tour de France 2002 | |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów |
20 (21) | ||
Dystans |
3277 km | ||
Czas zwycięzcy |
82 h 05' 12" (39,982 km/h) | ||
Zgłoszenia |
189 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig |
153 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce |
Lance Armstrong (anulowane) | ||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Górska | |||
Punktowa | |||
Młodzieżowa | |||
Najaktywniejszych | |||
Drużynowa | |||
Strona internetowa |
Klasyfikację generalną wygrał po raz czwarty z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Hiszpana Josebę Belokiego i Litwina Raimondasa Rumšasa. Australijczyk Robbie McEwen wygrał klasyfikację punktową, Francuz Laurent Jalabert wygrał klasyfikację górską, a Włoch Ivan Basso był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Laurent Jalabert[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była hiszpańska drużyna ONCE.
W dniu zakończenia TdF żona trzeciego w klasyfikacji generalnej Raimondasa Rumšasa została aresztowana przez oficerów celnych za posiadanie niedozwolonych środków[2]. Sam kolarz nie poniósł jednak żadnych konsekwencji. Piąty w klasyfikacji Hiszpan Igor González de Galdeano miał zbyt duże stężenie salbutamolu we krwi, jednak pozwolono mu na start, ponieważ środek ten jest jednocześnie lekiem na astmę, na którą choruje[3]. Ósmy kolarz klasyfikacji generalnej, Amerykanin Levi Leipheimer został w 2012 roku pozbawiony wszystkich wyników z lat 1999-2006 po tym, jak przyznał się to stosowania dopingu[4].
W 2007 roku do stosowania między innymi EPO w czasach swoich startów w ekipie ONCE (2001-2003) przyznał się Niemiec Jörg Jaksche[5]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[6].
W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[7]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[8]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[9].
W tej edycji TdF wzięło udział 21[10] drużyn:
|
|
Etap | Data | Trasa | Dystans | Zwycięzca | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
P | 6 lipca | Luksemburg | ITT 7,0 km | Lance Armstrong | |||
1 | 7 lipca | Luksemburg | 192,5 km | Rubens Bertogliati | |||
2 | 8 lipca | Luksemburg – Saarbrücken | 181,0 km | Óscar Freire | |||
3 | 9 lipca | Metz – Reims | 174,5 km | Robbie McEwen | |||
4 | 10 lipca | Épernay – Château-Thierry | TTT 67,5 km | ONCE | |||
5 | 11 lipca | Soissons – Rouen | 195,0 km | Jaan Kirsipuu | |||
6 | 12 lipca | Forges-les-Eaux – Alençon | 199,5 km | Erik Zabel | |||
7 | 13 lipca | Bagnoles-de-l'Orne – Avranches | 176,0 km | Bradley McGee | |||
8 | 14 lipca | Saint-Martin-de-Landelles – Plouay | 217,5 km | Karsten Kroon | |||
9 | 15 lipca | Lanester – Lorient | ITT 52,0 km | Santiago Botero | |||
16 lipca | Dzień przerwy | ||||||
10 | 17 lipca | Bazas – Pau | 147,0 km | Patrice Halgand | |||
11 | 18 lipca | Pau – La Mongie | 158,0 km | Lance Armstrong | |||
12 | 20 lipca | Lannemezan – Plateau de Beille | 199,5 km | Lance Armstrong | |||
13 | 21 lipca | Lavelanet – Béziers | 171,0 km | David Millar | |||
14 | 22 lipca | Lodève – Mont Ventoux | 221,0 km | Richard Virenque | |||
15 | 23 lipca | Vaison-la-Romaine – Les Deux Alpes | 226,5 km | Santiago Botero | |||
16 | 24 lipca | Les Deux Alpes – La Plagne | 179,5 km | Michael Boogerd | |||
17 | 25 lipca | Aime – Cluses | 142,0 km | Dario Frigo | |||
18 | 26 lipca | Cluses – Bourg-en-Bresse | 176,5 km | Thor Hushovd | |||
19 | 27 lipca | Régnié-Durette – Mâcon | ITT 50,0 km | Lance Armstrong | |||
20 | 28 lipca | Mâcon – Paryż (Champs-Élysées) | 147,0 km | Robbie McEwen |
Etap | Zwycięzca | Klasyfikacja generalna |
Klasyfikacja punktowa |
Klasyfikacja górska |
Klasyfikacja młodzieżowa |
Klasyfikacja drużynowa |
---|---|---|---|---|---|---|
P | Lance Armstrong | Lance Armstrong | Lance Armstrong | Brak | David Millar | CSC-Tiscali |
1 | Rubens Bertogliati | Rubens Bertogliati | Erik Zabel | Christophe Mengin | Rubens Bertogliati | |
2 | Óscar Freire | Stéphane Berges | ||||
3 | Robbie McEwen | Erik Zabel | Christophe Mengin | |||
4 | ONCE | Igor González de Galdeano | Isidro Nozal | ONCE-Eroski | ||
5 | Jaan Kirsipuu | |||||
6 | Erik Zabel | |||||
7 | Bradley McGee | |||||
8 | Karsten Kroon | |||||
9 | Santiago Botero | David Millar | ||||
10 | Patrice Halgand | Robbie McEwen | ||||
11 | Lance Armstrong | Lance Armstrong | Erik Zabel | Patrice Halgand | Ivan Basso | |
12 | Lance Armstrong | Laurent Jalabert | ||||
13 | David Millar | Robbie McEwen | ||||
14 | Richard Virenque | |||||
15 | Santiago Botero | |||||
16 | Michael Boogerd | |||||
17 | Dario Frigo | |||||
18 | Thor Hushovd | |||||
19 | Lance Armstrong | |||||
20 | Robbie McEwen | |||||
Klasyfikacja końcowa | Lance Armstrong | Robbie McEwen | Laurent Jalabert | Ivan Basso | ONCE-Eroski |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1. | Lance Armstrong | US Postal | 82 h 05' 12'' |
2. | Joseba Beloki | ONCE | +7' 17" |
3. | Raimondas Rumšas | Lampre | +8' 17" |
4. | Santiago Botero | Kelme | +13' 10" |
5. | Igor González de Galdeano | iBanesto | +13' 54" |
6. | José Azevedo | ONCE | +15' 44" |
7. | Francisco Mancebo | iBanesto | +16' 05" |
8. | | ||
9. | Roberto Heras | US Postal | +17' 12" |
10. | Carlos Sastre | Team CSC | +19' 05" |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Robbie McEwen | Lotto | 280 |
2. | Erik Zabel | Telekom | 261 |
3. | Stuart O’Grady | Crédit Agricole | 208 |
4. | Baden Cooke | FDJeux | 198 |
5. | Ján Svorada | Lampre | 154 |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Laurent Jalabert | CSC-Tiscali | 262 |
2. | Mario Aerts | Lotto | 178 |
3. | Santiago Botero | Kelme | 162 |
4. | | ||
5. | Axel Merckx | Domo-Farm Frites | 121 |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1. | Ivan Basso | Fassa Bortolo | 82 h 24' 30" |
2. | Nicolas Vogondy | FDJeux | +13' 26" |
3. | Christophe Brandt | Lotto | +48' 32" |
4. | Sylvain Chavanel | Bonjour | +50' 08" |
5. | Isidro Nozal | ONCE | +54' 09" |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.