Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Titelitury / Rumpelstiltskin / Hałasik / Rumpelsztyk (oryg. Rumpelstilzchen) – tytuł jednej z baśni braci Grimm, także imię jej bohatera złowrogiego karła, postaci z germańskiego folkloru ludowego. Baśń została opublikowana w pierwszym tomie zbioru Baśni w 1812 roku (nr 55).
 Ilustracja Anne Anderson | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu |
Baśń |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Niemcy |
| Język | |
| Data wydania |
1812 (w zbiorze Baśni) |
Imię bohatera, które jest zarazem tytułem baśni, sprawiało wiele problemów tłumaczom. Rumpelstilzchen to postać z germańskiego folkloru, która nie ma ścisłego odpowiednika w systemie polskich wierzeń ludowych. Przed tłumaczami stawał wybór: albo zostawić w wersji oryginalnej, albo wyszukać dla niego synonim znaczeniowy. Tłumaczka Zofia Antonina Kowerska w 1896 roku wprowadziła imię Dydko (postać z polskiego folkloru, niezupełnie pasująca). Z kolei inny tłumacz, Rościszewski, w wydanym w 1929 roku przekładzie wprowadził neologizm – Rupiec-Kopeć[1]. W przedwojennym tłumaczeniu baśni dokonanym przez Marcelego Tarnowskiego karzeł pojawił się zaś pod imieniem Hałasik. Imię to zostało zmienione przez redakcję pełnego dwutomowego wydania Ludowej Spółdzielni Wydawniczej z 1982 roku (tłumaczenie Emilii Bielickiej ze 100 baśniami w przekładzie Tarnowskiego uzupełnionymi i opracowanymi przez nową tłumaczkę)[2] na Titelitury. Zmianę imienia argumentowano łatwością wyśpiewania go przez ptaka, który według redakcji miał je wyjawić, jednak w baśni nie pojawia się żaden ptak, a wybrane przez nią imię do złudzenia przypomina to należące do szwedzkiego demona zwanego Titteli Ture, który, podobnie jak Rumpelstilzchen, każe w baśni odgadnąć, jak się nazywa[3]. W nowym przekładzie zatytułowanym Baśnie dla dzieci i dla domu (wydawnictwo Media Rodzina, Poznań 2010), za który odpowiada Eliza Pieciul-Karmińska, postać ta zwie się Rumpelsztyk. W niektórych polskich tłumaczeniach zagranicznych adaptacji filmowych tej baśni imię karła tłumaczy się na Rumpelstiltskin bądź Rumplestiltskin (forma angielska)[4].
Pewien młynarz skłamał królowi, że ma córkę, która potrafi prząść złoto ze słomy. Król postanowił wypróbować zdolności dziewczyny i zamknął ją w wieży ze słomą, którą miała prząść przez trzy noce. Jeżeli słoma nie zostałaby uprzędzona, dziewczyna utraciłaby życie. Kiedy córka młynarza zaczęła rozpaczać nad swoim losem, w pomieszczeniu pojawił się karzełek oferujący swą pomoc. Sprządł całą słomę w zamian za pierścień z palca młynarzówny. Kolejnej nocy otrzymał jako zapłatę naszyjnik. Jednakże ostatniej nocy dziewczyna nie miała już nic do zaoferowania i karzeł wymógł na niej obietnicę, że odda mu swoje pierworodne, nowo narodzone dziecko.
Król poślubił dziewczynę i kiedy powiła mu dziecko, zjawił się karzeł po odbiór zapłaty. Przerażona dziewczyna oferowała mu, aby w zamian za dziecię przyjął coś innego, jednakże karzeł odmówił. Zgodził się jednak na odstąpienie od swych żądań pod warunkiem, że w ciągu 3 dni odgadnie jego imię. Król rozesłał posłańców po całym królestwie w poszukiwaniu imion, ale niestety wszystkie, które podawała królowa karłowi, okazywały się błędne. Aż w końcu któryś z posłańców podpatrzył w górach, jak jakiś karzeł tańczy przy ognisku i śpiewa:
Kiedy królowa podała imię, karzeł wykrzyknął: „Chyba sam diabeł ci to powiedział” i rozdarł się na dwoje.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
