The Jeff Beck Group

The Jeff Beck Group – brytyjski zespół rockowy. Powstał w 1967 roku w Londynie z inicjatywy gitarzysty Jeffa Becka, byłego członka formacji The Yardbirds^[5]. Pierwszy skład utworzyli ponadto, wokalista Rod Stewart, gitarzysta Ronnie Wood, basista Jet Harris oraz perkusista Clem Cattini. Wkrótce potem Harrisa zastąpił Dave Ambrose. Jeszcze w 1967 roku muzyk, także opuścił zespół, natomiast jego obowiązki przejął Ronnie Wood. Z kolei po odejściu Cattiniego, w latach 1967–1968 stanowisko perkusisty pełnili kolejno Viv Prince, Aynsley Dunbar, Roy Cooke i Micky Waller, wraz z którym ostatecznie grupa nagrał debiutancki album.

The Jeff Beck Group

Jeff Beck, 1968
Rok założenia	1967
Rok rozwiązania	1972
Pochodzenie	Londyn, Wielka Brytania
Gatunek	rock albumowy[1][2][3][4], blues-rock[1][2][3][4], hard rock[1][2][3][4], rock and roll[1][3], contemporary rock[1][2][4], contemporary pop[1][2][4]
Aktywność	1967–1969, 1970–1972
Wydawnictwo	Epic Records, EMI Columbia
Powiązania	The Yardbirds, Beck, Bogert & Appice, The Rolling Stones, T. Rex, The Faces
Skład
Jeff Beck – gitara Clive Chaman – gitara basowa Bobby Tench – śpiew Cozy Powell (zmarły) – perkusja Max Middleton – instrumenty klawiszowe
Byli członkowie
Rod Stewart – śpiew Ronnie Wood – gitara Jet Harris (zmarły) – gitara basowa Dave Ambrose – gitara basowa Clem Cattini – perkusja Viv Prince – perkusja Aynsley Dunbar – perkusja Micky Waller (zmarły) – perkusja Roy Cooke – perkusja Nicky Hopkins (zmarły) – instrumenty klawiszowe Tony Newman – perkusja Alex Ligertwood – śpiew

Wydawnictwo zatytułowane Truth ukazało się w sierpniu 1968 roku^[1]. W USA płyta trafiła do sprzedaży nakładem Epic Records, natomiast w Wielkiej Brytanii dzięki EMI Columbia. W nagraniach płyty wzięli udział liczni goście w tym m.in. John Paul Jones, znany z występów w zespole Led Zeppelin oraz perkusista Keith Moon członek formacji The Who. Z końcem 1968 roku z zespołu odszedł Micky Waller, którego zastąpił Tony Newman, były członek zespołu T. Rex. Ponadto do składu dołączył klawiszowiec Nicky Hopkins. W czerwcu 1969 roku do sprzedaży trafił drugi album studyjny formacji pt. Beck-Ola^[2]. Po licznych koncertach w USA i Wielkiej Brytanii zespół został rozwiązany w połowie 1969 roku.

W 1970 roku Jeff Beck reaktywował zespół w odnowionym składzie. Do grupy dołączyli wokalista Alex Ligertwood, klawiszowiec Max Middleton, perkusista Cozy Powell oraz basista Clive Chaman. Niespełna rok później Ligertwooda zastąpił Bobby Tench, który objął także funkcję drugiego gitarzysty. W tymże składzie formacja zarejestrowała album pt. Rough and Ready, który trafił do sprzedaży w październiku 1971 roku^[3]. Po krótkiej trasie koncertowej, na początku 1972 roku muzycy rozpoczęli prace nad kolejnym wydawnictwem. Płyta zatytułowana Jeff Beck Group ukazała się w kwietniu 1972 roku^[4]. Niespełna trzy miesiące później grupa została ostatecznie rozwiązana.

Dyskografia

Albumy

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście		Certyfikat
		USA [6]	UK [7]
Truth	Data: sierpień 1968[1] Wydawca: Epic Records	15	–	USA: złota płyta[8]
Beck-Ola	Data: czerwiec 1969[2] Wydawca: Epic Records	15	39	USA: złota płyta[8]
Rough and Ready	Data: październik 1971[3] Wydawca: Epic Records	46	—
Jeff Beck Group	Data: kwiecień 1972[4] Wydawca: Epic Records	19	—	USA: złota płyta[8]
"—" album nie był notowany.

Single

Tytuł	Rok	Pozycja na liście	Album
		UK [7]
"Hi Ho Silver Lining" / "Beck’s Bolero"	1967	14	Truth
"Tallyman" / "Rock My Plimsoul"		30
"Love Is Blue (L'amour est bleu)" / "I've Been Drinking"	1968	23	—
"Goo Goo Barabajagal (Love Is Hot)" (oraz Donovan)[9]	1969	12	—
"Plynth (Water Down The Drain)"[10]		—	Beck-Ola
"Jailhouse Rock"[11]		–
"I've Been Drinking"[12]	1972	27	—
"Got The Feeling"[13]		–	Rough And Ready
"Going Down"[14]		–	Jeff Beck Group
"Hi Ho Silver Lining" / "Beck’s Bolero" / "Rock My Plimsoul"		17	—
"—" singel nie był notowany.