Tangarka niebieska[5], tanagra niebieska[6] (Thraupis episcopus) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), zamieszkujący Amerykę Północną i Południową. Nie jest zagrożony.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Tangarka niebieska
Thraupis episcopus[1] |
(Linnaeus, 1766) |
|
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ptaki |
Podgromada |
Neornithes |
Infragromada |
ptaki neognatyczne |
Rząd |
wróblowe |
Podrząd |
śpiewające |
Rodzina |
tanagrowate |
Podrodzina |
tanagry |
Rodzaj |
Thraupis |
Gatunek |
tangarka niebieska |
Synonimy |
- Tanagra Episcopus Linnaeus, 1766[2]
- Tangara episcopus (Linnaeus, 1766)[2]
- Loxia virens Linnaeus, 1766[3]
- Tangara virens (Linnaeus, 1766)[3]
- Thraupis virens (Linnaeus, 1766)[3]
|
|
Podgatunki |
- T. e. cana (Swainson, 1834)
- T. e. caesitia Wetmore, 1959
- T. e. cumatilis Wetmore, 1957
- T. e. nesophila Riley, 1912
- T. e. berlepschi (Dalmas, 1900)
- T. e. mediana Zimmer, 1944
- T. e. episcopus (Linnaeus, 1766)
- T. e. ehrenreichi (Reichenow, 1915)
- T. e. leucoptera (P. L. Sclater, 1886)
- T. e. quaesita Bangs & Noble, 1918
- T. e. caerulea Zimmer, 1929
- T. e. major (Berlepsch & Stolzmann, 1896)
- T. e. urubambae Zimmer, 1944
- T. e. coelestis (von Spix, 1825)
|
|
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] |
|
Zasięg występowania |
|
|
|
Zamknij
Wyróżniono kilkanaście podgatunków T. episcopus[2][7]:
- T. episcopus cana – tangarka niebieskoskrzydła[5] – południowo-wschodni Meksyk do północno-wschodniej Kolumbii i północna Wenezuela.
- T. episcopus caesitia – Bocas del Toro.
- T. episcopus cumatilis – wyspa Coiba.
- T. episcopus nesophila – wschodnia Kolumbia do wschodniej Wenezueli, Trynidad.
- T. episcopus berlepschi – Tobago.
- T. episcopus mediana – południowo-wschodnia Kolumbia i południowa Wenezuela do północnej Boliwii.
- T. episcopus episcopus – tangarka niebieska[5] – Gujana Francuska, Gujana, Surinam do centralnej Brazylii.
- T. episcopus ehrenreichi – okolice rzeki Purus (północno-zachodnia Brazylia).
- T. episcopus leucoptera – środkowa Kolumbia.
- T. episcopus quaesita – południowo-zachodnia Kolumbia do północno-zachodniego Peru.
- T. episcopus caerulea – południowo-wschodni Ekwador i północne Peru.
- T. episcopus major – środkowe Peru.
- T. episcopus urubambae – południowo-wschodnie Peru.
- T. episcopus coelestis – południowo-wschodnia Kolumbia, wschodni Ekwador do zachodniej Brazylii i środkowego Peru.
Długość ciała 15–16 cm. Masa ciała 27–45 g[2]. Samica ubarwiona jest podobnie do samca, ale bardziej zielonawa.
Śpiew to piskliwy świergot. Bardzo ruchliwa. Samica składa 2–3 jaja, wysiadywanie trwa 13–14 dni.
Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2008 roku organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 5–50 milionów osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[4].
Thraupis episcopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-01-31] (ang.).
Hilty, S.: Blue-grey Tanager (Tangara episcopus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
BirdLife International, Tangara episcopus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2019-3 [dostęp 2020-03-19] (ang.).
F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-19]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: