Tadeusz Lucjan Szymberski (ur. 13 grudnia 1881 w Mielcu, zm. 2 listopada 1943 w Aix-les-Bains) – polski poeta, dramaturg.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys
Syn Władysława Szymberskiego. Ukończył szkołę realną w Krakowie, w 1902 roku zdał maturę i rozpoczął studia na politechnice. Następnie studiował jako wolny słuchacz na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1920 do 1926 udzielał lekcji literatury polskiej. Od 1926 pracował jako bibliotekarz w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Zmarł na serce w 1943 roku w Aix-les-Bains, niedługo potem (tego samego dnia) samobójczą śmiercią zmarła jego żona, malarka Zofia Benówna (1884–1943). Oboje pochowani są na miejscowym cmentarzu (kwatera 3-6-13)[1].
Przyjaźnił się z Stanisławem Ignacym Witkiewiczem, Tadeuszem Nalepińskim, Tadeuszem Micińskim, Leonem Chwistkiem i Bronisławem Malinowskim. Witkacy sportretował go jako Tymbeusza w 622 upadkach Bunga. Malinowski dedykował Szymberskiemu Życie seksualne dzikich w północno-zachodniej Melanezji.
Dzieła
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.