Tadeusz Łubieński (1794–1861)

Tadeusz Łubieński herbu Pomian (ur. 1794 w Żelechowie, zm. 1861 w Warszawie) – referent sekcji duchowieństwa rzymskokatolickiego Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku^[1].

Tadeusz Łubieński

Biskup tytularny Rhodiapolis
Data i miejsce urodzenia	1794 Żelechów
Data i miejsce śmierci	1861 Warszawa
Biskup pomocniczy kujawski
Okres sprawowania	od 1844 do 1861
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 września 1823
Nominacja biskupia	25 stycznia 1844
Sakra biskupia	18 czerwca 1844
Odznaczenia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	18 czerwca 1844
Konsekrator	Kazimierz Roch Dmochowski
Współkonsekratorzy	Jan Kajetan Cywiński Antoni Melchior Fijałkowski
Współkonsekrowani biskupi Jan Michał Marszewski 25 stycznia 1857 Piotr Paweł Szymański 1 lutego 1857

Syn Feliksa i Tekli Teresy, brat: Tomasza, Henryka, Jana, Józefa i Piotra. Był oficerem szwoleżerów, proboszczem, kanonikiem krakowskim, dziekanem kolegiaty włocławskiej, biskupem sufraganem włocławskim. W 1844 został wybrany sufraganem Kujaw. Uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego i został prałatem papieskim.

Odznaczony francuskim krzyżem kawalerskim Orderu Legii Honorowej i rosyjskim Orderem św. Anny II klasy z koroną.

Tadeusz Łubieński poparł papieskie potępienie Powstania listopadowego przeciwko panowaniu Rosji i cara Mikołaja I oraz uznawał powstanie za równie bezbożne jak rewolucja francuska^[2].

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny Tom XVIII (1973 r.)
• Marek Minakowski: Tadeusz hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian, sejm-wielki.pl
• Tadeusz Łubieński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-10-04] (ang.).