Sz (Sz, sz) – dwuznak występujący w językach polskim, kaszubskim oraz węgierskim.
W języku polskim
W pisowni polskiej dwuznak sz oznacza dźwięk /ʂ/.
W dobie średniopolskiej zamiast sz nierzadko używano grafemu ß[1][2], który jest złożeniem liter ſ i ʒ, będących wariantami liter s i z.
Istniał też zapis sż, podobnie, jak cż i rż zamiast cz i rz[3].
W języku kaszubskim
W języku węgierskim
W języku węgierskim dwuznak sz, który jest uznawany za literę w alfabecie węgierskim, oznacza spółgłoskę /s/. Litera s zaś odpowiada głosce /ʃ/[5], która jest dosyć bliska polskiej głosce /ʂ/. Oznacza to, że wymowa s i sz w językach polskim i węgierskim jest poniekąd odwrócona.
Zobacz też
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
