Sundini (gmina)
gmina na Wyspach Owczych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
gmina na Wyspach Owczych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sundini (far. Sunda kommuna) – gmina na Wyspach Owczych, terytorium zależnym Danii, położonym na Oceanie Atlantyckim. Graniczy z takimi jednostkami administracyjnymi, jak: Eiði, Kvívík, Runavík, Sjóv oraz Vestmanna. Siedzibą jej władz jest Oyrarbakki.
gmina | |
Wjazd do Oyrarbakki, siedziby władz gminy. | |
Państwo | |
---|---|
Terytorium zależne | |
Region | |
Siedziba | |
Data powstania | |
Burmistrz |
Heðin Zachariasen |
Powierzchnia |
157,5 km²[1] |
Populacja (01.01.2014) • liczba ludności |
|
• gęstość |
10 os./km² |
Numer kierunkowy |
+298 |
Kod pocztowy |
FO-400, FO-420, |
Adres urzędu: Oyrarbakkavegur 3FO-400 Oyrarbakki | |
Położenie na mapie Wysp Owczych | |
62°09′N 6°56′W | |
Strona internetowa |
Gmina położona jest po dwóch stronach cieśniny Sundini. Zajmuje północno-wschodnią część wyspy Streymoy, a także trzy mniejsze, rozproszone obszary na Eysturoy - w północnej części wyspy, na wybrzeżu północno-zachodnim oraz w centralnej części wybrzeża zachodniego. Do roku 2005 w skład gminy wchodziły tylko te ostatnie tereny. Zajmuje powierzchnię 157,5 km², co czyni ją drugą pod względem wielkości gminą na Wyspach Owczych[1].
Według danych na 1 stycznia 2014 roku liczba mieszkańców gminy wynosi 1 645 osób[2].
W 1872 roku powstały: Eysturoyar Prestagjalds kommuna oraz Norðstreymoyar Prestagjalds kommuna, zajmujące tereny obecnej gminy Sundini[3][4]. Z pierwszej z nich w 1894 roku wydzielono gminę Eiði, w której skład weszły także tereny późniejszej Sunda kommuna[3]. W 1944 roku ostatecznie oddzielono Sunda kommuna od Eiðis kommuna, wówczas jednak w skład tej pierwszej wchodziły jedynie trzy miejscowości: Norðskáli, Oyri oraz Oyrarbakki[3]. Wówczas zajmowała ona 20 km²[3]. Do powiększenia tego terytorium doszło 1 stycznia 2005 roku, kiedy w życie weszło postanowienie Løgting, farerskiego parlamentu o redukcji liczby gmin na Wyspach Owczych[3]. W skład gminy Sundini weszły wówczas terytoria pięciu innych jednostek administracyjnych: Gjáar, Haldarsvíkar Hósvíkar, Hvalvíkar oraz Saksunar kommuna[5].
|
|
Gminę zamieszkuje obecnie 1 645 osób[2]. Wskaźnik feminizacji wynosi tam niewiele ponad 85 (na 756 kobiet przypada 889 mężczyzn)[2]. Jest to społeczeństwo stosunkowo młode, ponad 30% populacji stanowią osoby poniżej dwudziestego roku życia, podczas gdy osoby starsze niż lat 60, ok. 20,5%[2]. Największą grupą, licząc w przedziałach dziesięcioletnich, są osoby w wieku 10-19 lat (15,56%)[2], jednak znaczącymi są także dwie inne: osoby w wieku 0-9 lat (14,83%) oraz 30-39 lat (14,04%)[2].
Ogólnodostępne dane dotyczące populacji gminy Sundini gromadzone są od 1960 roku[3]. Wówczas, na powierzchni ośmiokrotnie mniejszej niż obecnie, mieszkało 284 ludzi[3]. Liczba ta zmniejszyła się do roku 1966 o dziesięć osób, jednak od tamtej pory zaczęła wzrastać (281 osób w 1970, 369 w 1977, 420 w 1983, 430 w 1985) do roku 1990, kiedy wyniosła 475 ludzi[2][3]. W latach 90. na Wyspach Owczych panował kryzys gospodarczy, będący przyczyną emigracji wielu ludzi z archipelagu[6]. Populacja gminy zmniejszyła się w 1995 roku do 440 osób[2]. Następnie ponownie zaczęła rosnąć, osiągając w 2000 roku wartość 454[2]. W 2005 roku po włączeniu terenów innych gminy liczba mieszkańców gminy wyniosła 1 558 i mimo krótkotrwałego wzrostu (1 655 osób w 2010 roku) obecnie maleje[2].
Burmistrzem gminy jest Heðin Zachariasen, wybrany z list Partii Ludowej[7]. Prócz niego w radzie gminy zasiada dziesięć osób[7]. Ostatnie wybory samorządowe na Wyspach Owczych miały miejsce w roku 2012, a ich wyniki w Sunda kommuna przedstawiały się następująco[8]:
Lista | Nazwa partii | Głosy | Procent | Mandaty | |
---|---|---|---|---|---|
A | Partia Ludowa (Fólkaflokkurin) | 926 | 100 | 11 | +7 |
Suma | 932 | 100 | 11 | 0 |
Lista A | ||
---|---|---|
Fólkaflokkurin | ||
Nr | Kandydat | Głosy |
1. | Ulla Joensen | 70 |
2. | Trygvi Kallsoy Joensen | 60 |
3. | Tordis Dahl | 57 |
4. | Sonni Samuelsen | 97 |
5. | Sofus Debes Johannesen | 51 |
6. | Magnus Pauli Dahl-Olsen | 55 |
7. | Heðin S. Zachariasen | 176 |
8. | Hans Kristian A. Abrahamsen | 32 |
9. | Hans Jákup Kolsslíð | 29 |
10. | Hans Dávid Dam | 58 |
11. | Eyðgerð Mørkøre Kruse | 65 |
12. | Elias Hammer | 75 |
13. | Danvør Zachariasen | 46 |
14. | Asbjørn J. Djurhuus | 55 |
Lista | 0 |
Frekwencja wyniosła 79,01% (na 1 172 uprawnionych do głosowania przystąpiło 932 osoby)[8]. Oddano sześć kart niewypełnionych i ani jednej wypełnionej niewłaściwie[8].
Miejscowość | Liczba mieszkańców (01.01.2014)[2] | Krótki opis | Zdjęcie |
---|---|---|---|
Gjógv | 29 | Znajduje się tam kościół z 1929[9], a także budynek szkoły datowany na 1884 rok[10]. Jej nazwa oznacza szczelinę lub wąwóz i bierze ją od tego typu formy znajdującej się w miejscowości[11]. Do 2005 roku była siedzibą odrębnej gminy. | |
Haldórsvík | 172 | Zwana czasem Haldórsvík[2]. Kamienny kościół w tej miejscowości powstał w 1856 roku[12]. Jest to jedyny oktagonalny kościół na Wyspach Owczych[13]. Do roku 2005 miejscowość stanowiła siedzibę władz osobnej gminy. | |
Hósvík | 334 | Znajduje się tam kościół z 1929[14]. Do 2005 roku miejscowość była siedzibą władz osobnej gminy. | |
Hvalvík | 229 | Do 2005 roku miejscowość stanowiła centrum administracyjne osobnej gminy. W 1829 wzniesiono tam tradycyjny, farerski kościół drewniany, najstarszy tego typu budynek na Wyspach Owczych[15][16]. Świątynię poprzedziło kilka wcześniejszych kościołów, budowanych przynajmniej od XVIII wieku[17]. W kościele znajduje się ambona z 1609 roku, pochodząca ze starego kościoła w Tórshavn[16]. Znajdują się na niej głębokie wyżłobienia, które miały powstać podczas ataku piratów na Tórshavn w 1677 roku[16]. | |
Langasandur | 40 | Nazwa miejscowości oznacza z farerskiego Długa Plaża[18]. | |
Nesvík | 1 | Znajduje się tam ewangelicki obóz oraz centrum konferencyjne zwane Leguhúsið í Nesvík[19]. Przeprowadzono stamtąd most do Oyrarbakki, łączący wyspy Eysturoy i Streymoy, który zwany jest przez Farerów jedynym mostem na Atlantyku[20]. | |
Norðskáli | 301 | Między Norðskáli a Nesvík przeprowadzono most łączący wyspy Streymoy i Eysturoy, zwany przez Farerów jedynym mostem na Atlantyku[20]. W miejscowości dominuje współczesna zabudowa mieszkalna[21]. Tamtejszy kościół wybudowano w 1932 roku[22]. | |
Oyrarbakki | 130 | Znajduje się tam szkoła Felagsskulin a Oyrarbakka, do której uczęszczają uczniowie z okolicznych gmin[23]. Brama wejściowa została wykonana z kości kaszalota[23]. | |
Oyri | 135 | Znajduje się tam fabryka zajmująca się przetwórstwem krewetek oraz małży od 1970 roku[24]. | |
Saksun | 14 | Miejscowość stanowiła siedzibę władz osobnej gminy do 2005 roku. Znajduje się tam stale używane gospodarstwo z XVI wieku, częściowo przekształcone w muzeum[25]. Znajduje się tam także drewniany kościół zbudowany w 1858 roku[26]. Kręcono w nim sceny ekranizacji jednej z najsłynniejszych farerskich powieści - Barbara Jørgena-Frantza Jacobsena[17]. | |
Streymnes | 246 | Nieopodal miejscowości, w miejscu zwanym Gjanoyri Norwegowie wybudowali stację wielorybniczą w 1893 roku[27]. Istniała ona przez 34 lata[27]. Miejscowość jest siedzibą jednego z ważniejszych klubów piłkarskich na Wyspach Owczych - EB/Streymur. | |
Tjørnuvík | 59 | Kościół w Tjørnuvík powstała w 1937 roku[28]. W 1956 roku odkryto w miejscowości miejsce pochówku, dowodzące osadnictwa wikińskiego w tamtym regionie[29]. Dwa razy w roku urządzana jest dla turystów wyprawa na Tjørnuvíksstakkur, gdzie wypasane tradycyjnie wypasane są owce, których mięso uznawane jest za najsmaczniejsze na całym archipelagu[30]. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.