Sulisławice (województwo świętokrzyskie)

Sulisławice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Łoniów^[6][4].

Zobacz też: Sulisławice w innych znaczeniach tej nazwy.

Sulisławice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Łoniów
Liczba ludności (2011)	417[1][2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-670[3]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0798216[4]
Położenie na mapie gminy Łoniów Sulisławice
Położenie na mapie Polski Sulisławice
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Sulisławice
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Sulisławice
50°35′11″N 21°28′08″E[5]

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 9 z Radomia do Rzeszowa.

Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz zielony szlak rowerowy z Sandomierza do Ujazdu.

Części wsi

Integralne części wsi Sulisławice^[6][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0797688	Nietuja	część wsi

Historia

W 1783 r. wieś należąca wówczas do powiatu wiślickiego w województwie sandomierskim była własnością podsędka sandomierskiego Józefa Brzeskiego^[7].

W 1864 r. na mocy dekretu cesarza Aleksandra II o uwłaszczeniu włościan miejscowość stała się własnością jej mieszkańców. Tu urodził się Wincenty Barzyński (ur. 1838), zakonnik (zmartwychwstaniec), misjonarz w Teksasie^[8].

Sulisławice są lokalnym ośrodkiem pielgrzymkowym (m.in. coroczne pielgrzymki ze Staszowa i Połańca).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Zabytki

• Zespół zabytków kościoła pw. Narodzenia NMP, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych, (A.701/1-4 z 20.05.1966, z 28.07.1982), na który składają się^[9]:
  • kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w latach 1871–1888, w stylu neogotyckim. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej - „Misericordia Domini”, pochodzący z ok. 1450 r.
  • stary kościół pw. Narodzenia NMP (dawny parafialny) z połowy XIII w., część murów pochodzi z XII w. Remontowany w 1600 r. i XVIII w., z tego okresu pochodzi wystrój wnętrza. W kościele wiszą dwa obrazy z 1646 r.: „Zaśnięcie Matki Bożej” i „Ukoronowanie Matki Bożej”. W zakrystii kościoła urządzona została Izba Pamięci organizacji „Odwet” i oddziału partyzanckiego „Jędrusie”^[10].
  • dzwonnica, pochodząca podobnie jak stary kościół z połowy XIII w.
  • ogrodzenie murowane wokół obu kościołów.
• Cmentarz parafialny z początku XIX w. (nr rej.: A.702 z 14.05.1988)^[9].

• Zabytki sakralne Sulisławic
• 
  Kościół stary
• 
  Wnętrze kościoła starego
• 
  Kościół i cmentarz parafialny
• 
  Wnętrze kościoła parafialnego

Zobacz też

• Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sulisławicach