Sula – rodzaj ptaków z rodziny głuptaków (Sulidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Rodzaj obejmuje gatunki występujące głównie w tropikalnych częściach oceanów[11].
Długość ciała 64–92 cm, rozpiętość skrzydeł 132–166 cm; masa ciała 724–2353 g; samice są średnio większe i cięższe od samców[12].
Rodzaj zdefiniował w 1760 roku francuski zoolog Mathurin Jacques Brisson w publikacji własnego autorstwa poświęconej ornitologii[1]. Gatunkiem typowym jest (tautonimia) głuptak białobrzuchy (S. leucogaster).
Etymologia
- Sula: norweska nazwa Sula dla głuptaków, od staronordyjskiego Súla[13].
- Anaethetus: gr. αναισθητος anaisthētos ‘głupi, bezsensowny’, od negatywnego przedrostka αν- an-; αισθανομαι aisthanomai ‘zrozumieć’[14].
- Dysporus: gr. δυσπορος dusporos ‘niezgrabny, głupi’, od δυσ- dus- ‘ciężki, twardy’; πορος poros ‘przejście’[15].
- Sularius: wariant nazwy rodzaju Sula Brisson, 1760[16].
- Piscatrix: łac. piscatrix, piscatricis ‘rybaczka’, od piscator, piscatoris ‘rybak’, od piscari ‘łowić’, od piscis ‘ryba’[17]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pelecanus sula Linnaeus, 1758.
- Abeltera: gr. αβελτερος abelteros ‘głupi’, od negatywnego przedrostka α- a-; βελτερος belteros ‘lepszy’, od stopnia wyższego formy αγαθος agathos ‘dobry’[18].
- Hemisula: gr. ἡμι- hēmi- ‘pół-, mały’, od ἡμισυς hēmisus ‘połowa’; rodzaj Sula Brisson, 1760[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Sula leucogaster rogersi Mathews, 1913 (= Pelecanus plotus J.R. Forster, 1844[d]).
- Parasula: gr. παρα para ‘blisko’; rodzaj Sula Brisson, 1760[20]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Sula dactylatra bedouti Mathews, 1913 (= Sula personata[e] Gould, 1846).
- Pseudosula: gr. ψευδος pseudos ‘fałszywy’; rodzaj Sula Brisson, 1760[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Sula nebouxii A. Milne-Edwards, 1882.
- Prophalacrocorax: gr. προ pro ‘przed, z przodu’; rodzaj Phalacrocorax Brisson, 1760 (kormoran)[22]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Megus ronzoni Gervais, 1849.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące żyjące współcześnie gatunki[23]:
Oraz gatunki wymarłe[24]:
- Sula ronzoni (eocen, Francja)
- Sula sulita (późny miocen/wczesny pliocen, Peru)
- Sula universitatis (wczesny miocen, Floryda)
- Sula pohli (środkowy/późny miocen, Kalifornia)
- Sula magna (późny miocen/pliocen, Peru)
- Sula guano (miocen/pliocen, Floryda)
- Sula clarki (późny pliocen, Kalifornia)
- Sula phosphata (miocen/pliocen, Floryda)
Nowa nazwa dla Sula Brisson, 1760.
Nowa nazwa dla Sula Reichanbach, 1853 ze względu na puryzm.
Podgatunek S. leucogaster.
Podgatunek S. dactylatra.
Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 60. (fr. • łac.).
Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 494. (fr. • łac.).
O. von Boetticher. Der Blaufuß-Tölpel "Camanay", Sula nebouxii Milne-Edwards. „Anzeiger der Ornithologische Gesellschaft in Bayern”. 4–5, s. 375, 1955. (niem.).
D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Boobies and Gannets (Sulidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Sula, DOI: 10.2173/bow.sulida1.01 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: