Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Styl izabeliński – odmiana późnogotyckiego stylu w Hiszpanii, który wyodrębnił się za panowania Izabeli I Katolickiej i jej męża Ferdynanda.
Zjednoczenie Hiszpanii, ostateczne wyparcie Maurów z Półwyspu Iberyjskiego (1492 r. – zdobycie Grenady), pomyślnie zakończone wyprawy Krzysztofa Kolumba, żeglarza popieranego przez królową Izabelę stworzyły podstawy budowy silnego państwa. Bogactwo sprzyjało rozwojowi architektury. Popierany przez parę królewską program budowy szeregu katedr w okresie od połowy XV wieku do końca XVI wieku zaowocował ukształtowaniem stylu nazywanego od imienia królowej, stylem izabelińskim. Charakteryzuje go połączenie elementów stylu mudejar z flamandzkimi motywami dekoracyjnymi. Widoczne są w nim także pewne cechy wspólne ze schyłkowym okresem architektury gotyckiej Anglii (czasy panowania Henryka VIII, męża Katarzyny Aragońskiej, córki Izabeli i Ferdynanda) i późnogotyckim stylem flamboyant. W okresie schyłkowym pojawiają się elementy charakterystyczne dla renesansu.
Jest to architektura stworzona przez miejscowych budowniczych i mistrzów sprowadzonych z Niemiec, Flandrii i Francji. Najważniejsi twórcy tego okresu i ich przykładowe dzieła:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.