Strażnica KOP „Zalesie”

Strażnica KOP „Zalesie” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Ten artykuł dotyczy strażnica KOP „Zalesie” z kg „Bryckie”. Zobacz też: strażnica KOP „Zalesie I”.

Strażnica KOP „Zalesie”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1939
Organizacja
Dyslokacja	Zalesie[uwaga 1]
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Bryckie”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Krasne” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924 w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 10 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic^[1]. Strażnica KOP „Zalesie” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Bryckie”^{[2][3][4] [5][6][7][8]} batalionu KOP „Krasne”^[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP^[11]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 11 km^[7].

Osobny artykuł: strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza^[10].

Strażnica KOP „Zalesie” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 450 metrów od słupa granicznego nr 506 do 514^[11], a w 1938 pododcinek szerokości 10 kilometrów 450 metrów od słupa granicznego nr 497 do 512^[7].

Sąsiednie strażnice:

• strażnica KOP „Łukawiec” ⇔ strażnica KOP „Łowcewicze” - 1928^[2], 1929^[3], 1931^[4] 
• strażnica KOP „Baturyn” ⇔ strażnica KOP „Łowcewicze” - 1932^[11], 1934^[6]
• strażnica KOP „Borki” ⇔ strażnica KOP „Łowcewicze” - 1938^[7]

Uwagi

1. zaścianek Zalesie, gmina Chocieńczyce, powiat wilejski, województwo wileńskie

Przypisy

1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
2. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
3. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1929.
4. Szkice dyslokacyjne ↓.
5. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 21/1932.
6. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 53/1934.
7. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 84/1938.
8. Prochwicz 2003 ↓, s. 307.
9. Szubański 2000 ↓, s. 88.
10. Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
11. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 19/1932.
12. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.

Bibliografia

• Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
• Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
• Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
• Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
• Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)