Strażnica KOP „Morozowicze”

Strażnica KOP „Morozowicze” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Strażnica KOP „Morozowicze”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1939
Organizacja
Dyslokacja	Morozowicze
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Stasiewszczyzna”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Iwieniec” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic^[1]. Strażnica KOP „Morozowicze” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Stasiewszczyzna”^{[2][3][4] [5][6][7][8]} batalionu KOP „Iwieniec”^[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[10]. W 1930 strażnicy nadano imię por. Piotra Wysockiego^[11].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym^[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 8,50 km^[7].

Osobny artykuł: strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza^[10].

Strażnica KOP „Morozowicze” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 608 metrów od słupa granicznego nr 719 do 725^[5], a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 556 metrów od słupa granicznego nr 718 do 726^[7].

Sąsiednie strażnice:

• strażnica KOP „Suła” ⇔ strażnica KOP „Mikulicze” – 1928^[2], 1929^[3], 1931^[4] , 1932^[5]
• strażnica KOP „Basmany” ⇔ strażnica KOP „Rubieżewicze” – 1934^[6], 1938^[7]

Walka o strażnicę w 1939

17 września 1939 strażnicę atakowali pogranicznicy z 16 oddziału ochrony pogranicza NKWD^[13]. Załoga stawiła krótkotrwały opór. Do 5:00 strażnica została zdobyta^[14].

Dowódcy strażnicy

• sierż. Adam Szwaczko (był 30 VII 1936)^[15] 

Uwagi