Strażnica KOP „Filipów”

Strażnica KOP „Filipów” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Strażnica KOP „Filipów”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1927
Rozformowanie	1939
Organizacja
Dyslokacja	Filipów
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Filipów”

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1927, w składzie 6 Półbrygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 29 batalion odwodowy. W 1928 w skład batalionu wchodziło 7 strażnic^[1]. W latach 1928–1938 w strukturze organizacyjnej kompanii granicznej KOP „Filipów” funkcjonowała strażnica KOP „Filipów”^{[2][3][4][5][6]}. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym^[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 2 km^[6].

Osobny artykuł: Strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[7].

Strażnica KOP „Filipów” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 242 do 250^[4], a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 650 metrów od słupa granicznego nr 241 do 251^[6].

Sąsiednie strażnice

• strażnica KOP „Bakałarzewo” ⇔ strażnica KOP „Czarne” – 1928^[2], 1929^[3], 1932^[4], 1934^[5], i 1938^[6].

Dowódcy strażnicy

• plut. Władysław Pieścik (VIII 1928)^[8],
• plut. Wacław Wilczyński (III 1930 − )^[9],
• plut. Andrzej Obodzinski (co najmniej od X 1931 do 15 IX 1935)^[8],
• plut. Marian Kopka (od 13 X 1936 do 30 IX 1937)^[10],
• sierż. ]an Vogelgesang (od 1 X 1937)^[10].

Przypisy

1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
2. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
3. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1929.
4. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1932.
5. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 50/1934.
6. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
7. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
8. Ochał 2010 ↓, s. 64.
9. Ochał 2010 ↓, s. 58.
10. Ochał 2010 ↓, s. 66.

Bibliografia

• Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
• Artur Ochał: Batalion KOP „Suwałki” 1927–1939. Suwałki: Muzeum Okręgowe w Suwałkach, 2010. ISBN 978-83-61494-24-9.
• Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)