Stereotypia

Stereotypia – ciągłe powtarzanie bezcelowych lub rytualnych ruchów, postaw ciała, wypowiedzi występujące u osób z niepełnosprawnością intelektualną, z zaburzeniami ze spektrum autystycznego, dyskinezami późnymi, stereotypowym zaburzeniem ruchowym, a także z innymi zaburzeniami. Stereotypią może być wykonywanie prostych ruchów, takich jak kołysanie ciałem, a także złożonych, jak na przykład naprzemienne krzyżowanie nóg, a także wykonywanie ruchów marszowych w miejscu^[1]. Stereotypie słowne to perseweracje^[2].

Stereotypie ruchowe

Klasyfikacje
ICD-10	F98.4
DSM-IV	307.3 Zaburzenie ruchów stereotypowych

Stereotypia występuje także u zwierząt przebywających długo w zamknięciu w sztucznym środowisku, np. w ogrodach zoologicznych, hodowlach przemysłowych, fermach zwierząt futerkowych. Wzbogacanie otoczenia, dostarczanie zwierzętom różnych dodatkowych bodźców i powiększanie wybiegów opóźnia lub zmniejsza intensywność stereotypii^[3].

Przypisy

1. Jankovic J. Differential diagnosis and etiology of tics. „Adv Neurol”. 85, s. 15–29, 2001. PMID: 11530424.
2. Adam Bilikiewicz, Włodzimierz Strzyżewski: Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1992, s. 516. ISBN 83-200-1688-6.
3. Marta Lelek: ZOO. miesięcznik Dzikie Życie, 1999-05. [dostęp 2016-12-07]. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (objaw kliniczny):

• LCCN: sh89004346
• J9U: 987007529923605171