Loading AI tools
ukraiński skoczek narciarski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stepan Bohdanowycz Pasicznyk (ukr. Степан Богданович Пасічник[2], ur. 9 stycznia 1998) – ukraiński skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015) i juniorów (2015, 2016), a także Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Wielokrotny medalista mistrzostw Ukrainy w skokach narciarskich.
 | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Wzrost |
180 cm[1] |
| Reprezentacja | |
W zawodach międzynarodowych zdobywał punkty do klasyfikacji generalnej jedynie w cyklach FIS Cupu (w pojedynczym konkursie najwyżej uplasował się na 11. miejscu) i Pucharu Karpat (w pojedynczym konkursie najwyżej na 6. pozycji). W konkursach Pucharu Kontynentalnego najwyżej zajął 38. miejsce (w ramach letniej odmiany tego cyklu, zimą w najlepszym starcie uplasował się na 44. pozycji), ani razu nie zdobywając punktów potrzebnych do uzyskania prawa startu w Pucharze Świata.
Pasicznyk zaczął trenować skoki narciarskie w 2008 roku[3]. Początkowo uprawiał również kombinację norweską, startując w tej dyscyplinie w lokalnych zawodach[4][5].
W lutym 2012 roku wziął udział w Mistrzostwach Krajów Bałkańskich w Skokach Narciarskich 2012, zajmując w nich 6. i 8. miejsce[6].
W marcu 2013 roku, wraz z drużyną Tarnopol II (startującą w składzie Ołeh Wiliwczuk, Stepan Pasicznyk, Rusłan Bałanda i Wasyl Żurakiwśkyj), zdobył brązowy medal mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej[7].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) zadebiutował 27 lipca 2013 roku, zajmując 77. pozycję w FIS Cupie. Dzień później był z kolei 87. Odległe pozycje zajmował także kilkanaście dni później podczas zawodów tej samej rangi w Zakopanem, gdzie w obu startach uplasował się na 64. miejscu[6][8].
21 września 2013 roku zadebiutował w Pucharze Karpat, dwukrotnie zajmując 11. miejsce w konkursach rozegranych w kompleksie Skalite[6]. Dzięki zdobytym wówczas punktom (łącznie 48) uplasował się na 20. w klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 tego cyklu[9].
Tydzień później, w rumuńskim Râșnovie, Pasicznyk zdobył także pierwsze w karierze punkty FIS Cupu, plasując się najpierw na 26., a następnie na 29. miejscu. W sumie zgromadził ich 7, co sklasyfikowało go na 244. pozycji sezonu 2013/2014 tego cyklu. Były to jednocześnie jego ostatnie starty w zawodach organizowanych pod egidą FIS w sezonie letnim 2013[6][8].
W sezonie zimowym 2013/2014 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie plasował się w ósmej i dziewiątej dziesiątce. W zawodach tej rangi zadebiutował w grudniu 2013 roku w Renie, gdzie zajął 86. i 87. miejsce. W kolejnych startach w zawodach tej rangi plasował się na 75. i 78. miejscu (w Courchevel) oraz na 74. i 76. pozycji (w Seefeld in Tirol). Udział w rywalizacji międzynarodowej w sezonie 2013/2014 zakończył w lutym 2014 roku, startami w FIS Cupie w Zakopanem, gdzie zajmował 68. i 81. miejsce[6][8].
W marcu 2014 roku, wraz z zespołem Tarnopol I (oprócz Stepana Pasicznyka skakali w nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk), zdobył złoty medal mistrzostw Ukrainy[10].
Starty na arenie międzynarodowej w sezonie letnim 2014 rozpoczął w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując w swoich trzech pierwszych konkursach 50. pozycję (dwukrotnie w Wiśle i raz w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm), a w czwartym 51. miejsce (Frenštát pod Radhoštěm)[6][11].
We wrześniu 2014 roku wziął udział w 2 konkursach Pucharu Karpat i 4 zawodach FIS Cupu rozegranych w Szczyrku i Râșnovie. W rywalizacji w Pucharze Karpat zajmował 8. (Szczyrk) i 6. (Râșnov) pozycje, łącznie gromadząc 72 punkty, które pozwoliły mu uplasować się na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2014/2015[6]. Z kolei w konkursach FIS Cupu plasował się na 29. i 36. (Szczyrk) oraz 28. i 29. (Râșnov) miejscu, zdobywając w sumie 7 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu 2014/2015, podobnie jak w poprzednim, nie powiększył już bowiem swojego dorobku punktowego) został sklasyfikowany na 195. pozycji w sezonu 2014/2015 cyklu FIS Cup[6][11].
W październiku 2014 roku zdobył złoty medal w konkursie drużynowym letnich mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej (wraz z nim w zespole skakali Rusłan Bałanda, Wiktor Pasicznyk i Andrij Kłymczuk)[12].
Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2014/2015 zaczął w grudniu 2014 roku, gdy najpierw zajął 57. miejsce w FIS Cupie w Szczyrbskim Jeziorze, a następnie w Engelbergu plasował się w siódmej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego (67. i 68. miejsce). W styczniu 2015 roku powrócił do FIS Cupu, gdzie zajmował miejsca w czwartej i piątej dziesiątce (52. i 49. w Zakopanem oraz 47. i 34. w Kranju)[6][11].
Na przełomie stycznia i lutego 2015 roku Pasicznyk wystartował w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej. 27 stycznia zajął 15. pozycję w konkursie indywidualnym skoczków na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 po tym, jak w drugiej serii oddał słabszy skok[6][11] (po pierwszej serii plasował się na 7. miejscu[13]). Z kolei 5 lutego uplasował się na 47. miejscu konkursu indywidualnego w ramach mistrzostw świata juniorów[6][11].
W lutym 2015 roku wystartował jeszcze w Pucharze Kontynentalnym w Lahti, gdzie plasował się na 44. i 47. pozycji. Starty na arenie międzynarodowej w sezonie 2014/2015 zakończył debiutem na seniorskich mistrzostwach świata – w Falun dwukrotnie odpadał w kwalifikacjach[6][11], zajmując w tej części rywalizacji 58. miejsce na skoczni normalnej i 51. na skoczni dużej[14]. W kwalifikacjach na skoczni dużej był najmłodszym ze startujących skoczków[15].
W marcu 2015 roku ponownie wziął udział w mistrzostwach Ukrainy, zdobywając indywidualnie srebrny medal na skoczni średniej i brązowy medal na skoczni normalnej[16], a drużynowo dwukrotnie (zarówno na skoczni średniej, jak i normalnej) złoty medal (w obu przypadkach w drużynie Tarnopol I skakali z nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk)[17].
Sezon letni 2015 rozpoczął w sierpniu 2015 roku. W miesiącu tym wziął udział w 6 konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego i 3 zawodach FIS Cupu, ani razu nie zdobywając punktów do klasyfikacji generalnej któregoś z tych cykli. W startach w LPK, po dyskwalifikacji w pierwszym konkursie w Wiśle, plasował się kolejno na: 52. (Wisła), 52. i 48. (Kuopio) oraz 38. i 41. pozycji (Frenštát pod Radhoštěm). Z kolei w FIS Cupie zajmował kolejno: 51. i 57. (Kuopio) oraz 41. (Szczyrk) miejsce[6][18].
We wrześniu 2015 roku w Râșnovie ponownie zajął miejsca w najlepszej trzydziestce FIS Cupu, zajmując w rozegranych tam konkursach 15. i 13. miejsce. Łącznie zgromadził 36 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu bowiem ponownie nie punktował w zawodach tej rangi) uplasował się na 114. miejscu w klasyfikacji generalnej sezonu 2015/2016 tego cyklu. W październiku 2015 roku wziął jeszcze udział w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie zajmował miejsca w siódmej (61.) i szóstej (52.) dziesiątce[6][18].
Sezon zimowy 2015/2016 Pasicznyk rozpoczął w grudniu 2015 roku, od startów w Pucharze Kontynentalnym w Renie, gdzie plasował się na 69., 65. i 60. miejscu. W styczniu wziął udział w 2 konkursach FIS Cupu w Zakopanem (31. i 54. miejsce) oraz 2 zawodach Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen (51. i 50. pozycja)[6][18].
W lutym 2016 roku wziął udział w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej – zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży oraz mistrzostwach świata juniorów. W konkursie indywidualnym skoczków na pierwszych z tych zawodów uplasował się na 13. pozycji, a w rywalizacji indywidualnej na mistrzostwach świata juniorów zajął 53. pozycję[6][18].
Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2015/2016 Pasicznyk zakończył w marcu 2016 roku, zajmując w norweskim Vikersund 55. i 54. miejsce[6][18].
Latem 2016 wystartował w 5 konkursach FIS Cupu – w Szczyrku (91. i 77.) oraz Kuopio (82.) nie awansował do drugiej serii, udało mu się to z kolei w Râșnovie, gdzie był 11. i 25. W pierwszym z rozegranych w Rumunii konkursów poprawił swój najlepszy w karierze wynik w zawodach tej rangi, a za sprawą zdobytych tam 30 punktów (zimą bowiem już w FIS Cupie nie punktował) sezon 2016/2017 w klasyfikacji generalnej tego cyklu ukończył na 109. lokacie[6][19].
Wziął też udział w 8 zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego, ani razu nie punktując – w Kuopio był 60. i 59., we Frenštácie został zdyskwalifikowany w pierwszym konkursie, a w drugim zajął 38. lokatę, w Stams uplasował się na 55. i 60. pozycji, a w Wiśle był 55. i 59[6][19].
Zimą w sezonie 2016/2017 w międzynarodowych zawodach pucharowych startował tylko na przełomie grudnia i stycznia. W Pucharze Kontynentalnym w Engelbergu był dwukrotnie 57., a w Garmisch-Partenkirchen 56. i 48. Z kolei w FIS Cupie wziął udział tylko w zmaganiach w Zakopanem, gdzie zajął 52. i 49. pozycję[6][19].
W lutym 2017 w Park City po raz trzeci i ostatni w karierze wystartował w mistrzostwach świata juniorów, plasując się na 49. miejscu w zawodach indywidualnych[6][19]. W tym samym miesiącu po raz drugi wziął też udział w seniorskich mistrzostwach świata – w Lahti odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej, zajmując w tej części rywalizacji 50. miejsce[20].
W marcu 2017 ponownie stanął na podium mistrzostw Ukrainy, zdobywając medale w obu konkursach indywidualnych – na skoczni średniej brązowy, a na normalnej srebrny (ex aequo z Wiktorem Pasicznykiem)[21].
Latem 2017 startował głównie w Letnim Pucharze Kontynentalnym, biorąc udział w 11 z 13 rozegranych wówczas zawodów tej rangi (opuścił tylko konkursy w Trondheim). Ani razu nie punktował – w pierwszym konkursie w Kranju został zdyskwalifikowany, a w drugim był 66., a w kolejnych zawodach zajmował miejsca: 67. (Szczyrk i Wisła), 64. (Frenštát), 61. (oba konkursy w Stams), 62. i 58. (Râșnov) oraz 78. i 75. (Klingenthal). Wziął również udział w zawodach FIS Cupu w Villach (32. i 70.) i Râșnovie (50. i 61.)[6][22].
W letnich mistrzostwach Ukrainy po raz kolejny stawał na podium – w konkursie indywidualnym na skoczni średniej zdobył srebrny medal, a w zawodach drużynowych sięgnął po medal złoty (skocznia średnia) i srebrny (obiekt normalny)[23].
Pod koniec sezonu letniego 2017 doznał poważnego upadku, w wyniku którego opuścił cały sezon zimowy 2017/2018[24].
2015  Falun |
– | nie zakwalifikował się (K-90), nie zakwalifikował się (K-120) |
2017  Lahti |
– | nie zakwalifikował się (K-90) |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| NQ | 21 lutego | 2015 | Falun |
Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 61,0 m | 39,0 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
| NQ | 26 lutego | 2015 | Falun |
Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 102,5 m | 46,5 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
| NQ | 25 lutego | 2017 | Lahti |
Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 79,0 m | 80,8 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
2015  Ałmaty |
– | 47. miejsce |
2016  Râșnov |
– | 53. miejsce |
2017  Park City |
– | 49. miejsce |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 47. | 5 lutego | 2015 | Ałmaty |
Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | indywid. | 87,5 m | – | 104,3 pkt | 165,6 pkt | Johann André Forfang |
| 53. | 23 lutego | 2016 | Râșnov |
Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 76,5 m | – | 81,1 pkt | 167,9 pkt | David Siegel |
| 49. | 1 lutego | 2017 | Park City |
Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | indywid. | 77,5 m | – | 92,4 pkt | 170,8 pkt | Viktor Polášek |
2016  Lillehammer |
– | 13. miejsce |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 13. | 16 lutego | 2016 | Lillehammer |
Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | indywid. | 83,5 m | 83,0 m | 186,7 pkt | 76,1 pkt | Bor Pavlovčič |
2015  Tschagguns |
– | 15. miejsce |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 15. | 27 stycznia | 2015 | Tschagguns |
Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | indywid. | 91,0 m | 86,0 m | 226,1 pkt | 45,2 pkt | Niko Kytösaho |
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]
| Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
.svg){kind=small} |
|
 |
|
 |
|
.svg){kind=small} |
|
|
|
 |
|
 |
|
|
 |
|
 |
|
.svg){kind=small} |
|
 |
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 86 | 87 | - | - | - | - | 75 | 78 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 74 | 76 | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.svg){kind=small} |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | 67 | 68 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 44 | 47 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 69 | 65 | 60 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 51 | 50 | - | - | - | - | - | - | - | 55 | 54 | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | 57 | 57 | - | - | 56 | 48 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2017 | 60. |
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]
| Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.svg){kind=small} |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | 77 | 87 | - | - | - | - | 64 | 64 | - | - | - | - | 26 | 29 | - | - | - | - | - | - | 68 | 81 | 7 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.svg){kind=small} |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 29 | 36 | 28 | 29 | - | - | 57 | 52 | 49 | 47 | 34 | - | - | - | - | - | 7 | ||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
.svg){kind=small} |
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||
| - | - | 51 | 57 | - | 41 | - | - | 15 | 13 | - | - | 31 | 54 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 36 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||
| - | - | 91 | 77 | - | 82 | - | - | - | - | 11 | 25 | - | - | 52 | 49 | - | - | - | - | 30 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||
| 32 | 70 | - | - | - | - | 50 | 61 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
