Stefan Steblecki

Stefan Steblecki (ur. 15 grudnia 1889 w Ropczycach, zm. 14 maja 1926 w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stefan Steblecki

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1889 Ropczyce
Data i miejsce śmierci	14 maja 1926 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1914–1926
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	71 Pułku Piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Początkowo był przydzielony do 1 kompanii I baonu 1 Pułku Piechoty. W grudniu 1914 leczył się w szpitalu uniwersyteckim w Wiedniu^[1]. Później został przydzielony do 2 Pułku Piechoty^[2] . 1 lipca 1916 został mianowany chorążym piechoty^[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został przyjęty do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Nadal służył w 2 pp. Po bitwie pod Rarańczą (15-16 lutego 1918) był poszukiwany przez I Ekspozyturę sądu c. k. 7 Komendy Generalnej jako dezerter^[2] .

25 października 1918 został przyjęty przez Radę Regencyjną do Wojska Polskiego z byłego PKP, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika^[4]. Służył w 3 Pułku Piechoty, który 16 lutego 1919 został przemianowany na 9 Pułk Piechoty Legionów^[2] [5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 715. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6].

Później został przeniesiony do 71 Pułku Piechoty i przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrów Łomżyński na stanowisko oficera instrukcyjnego^[7][8]. W maju 1926 dowodził 2. kompanią (rekrucką) macierzystego 71 pp. 13 maja razem z por. Władysławem Musielskim i dwoma plutonami 71 pp przeszedł na stronę oddziałów podporządkowanych Józefowi Piłsudskiemu. Zginął następnego dnia w czasie walk w Alejach Ujazdowskich w Warszawie^[9].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4891
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 4 lutego 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[10]
• Krzyż Walecznych trzykrotnie^[11]