Stefan Steblecki

Stefan Steblecki (ur. 15 grudnia 1889 w Ropczycach, zm. 14 maja 1926 w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stefan Steblecki

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1889 Ropczyce
Data i miejsce śmierci	14 maja 1926 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1914–1926
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	71 Pułku Piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Początkowo był przydzielony do 1 kompanii I baonu 1 Pułku Piechoty. W grudniu 1914 leczył się w szpitalu uniwersyteckim w Wiedniu^[1]. Później został przydzielony do 2 Pułku Piechoty^[2] . 1 lipca 1916 został mianowany chorążym piechoty^[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został przyjęty do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Nadal służył w 2 pp. Po bitwie pod Rarańczą (15-16 lutego 1918) był poszukiwany przez I Ekspozyturę sądu c. k. 7 Komendy Generalnej jako dezerter^[2] .

25 października 1918 został przyjęty przez Radę Regencyjną do Wojska Polskiego z byłego PKP, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika^[4]. Służył w 3 Pułku Piechoty, który 16 lutego 1919 został przemianowany na 9 Pułk Piechoty Legionów^[2] [5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 715. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6].

Później został przeniesiony do 71 Pułku Piechoty i przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrów Łomżyński na stanowisko oficera instrukcyjnego^[7][8]. W maju 1926 dowodził 2. kompanią (rekrucką) macierzystego 71 pp. 13 maja razem z por. Władysławem Musielskim i dwoma plutonami 71 pp przeszedł na stronę oddziałów podporządkowanych Józefowi Piłsudskiemu. Zginął następnego dnia w czasie walk w Alejach Ujazdowskich w Warszawie^[9].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4891
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 4 lutego 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[10]
• Krzyż Walecznych trzykrotnie^[11]

Przypisy

1. I Lista strat 1915 ↓, s. 56.
2. Żołnierze Niepodległości ↓.
3. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 30.
4. Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej Nr 1 z 28 października 1918 roku, poz. 7.
5. Spis oficerów 1921 ↓, s. 48, 889.
6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 49.
7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 328, 410, 1473.
8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 290, 354, 1342.
9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 274.
10. M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35.
11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 328.

Bibliografia

• Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego NKN, 1915-08-01.
• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-10-28].