Stefan (Nieszczeret)

Stefan, białorus. Стэфан – Stefan; ros. Стефан – Stiefan, imię świeckie: białorus. Анатолій Уладзіміравіч Нешчарэт – Anatolij Uładzimirawicz Nieszczaret; ukr. Анатолій Володимирович Нещерет – Anatolij Wołodymyrowycz Neszczeret^[1]; ros. Анатолий Владимирович Нещерет – Anatolij Władimirowicz Nieszczeriet (ur. 3 stycznia 1966 w Wertijewce) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.

Stefan

Стэфан

Anatolij Nieszczaret Анатолій Нешчарэт
Arcybiskup homelski i żłobiński
Kraj działania	Białoruś
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1966 Wertijewka
Arcybiskup homelski i żłobiński
Okres sprawowania	od 2018
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia homelska i żłobińska
Śluby zakonne	1987
Diakonat	14 stycznia 1987
Prezbiterat	3 czerwca 1987
Chirotonia biskupia	30 stycznia 2005

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	30 stycznia 2005
Konsekrator	Filaret (Wachromiejew)
Współkonsekratorzy	Antoni (Moskalenko), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz), Piotr (Karpusiuk), Artemiusz (Kiszczanka), Guriasz (Apalko), Teodozjusz (Bilczenko), Ambroży (Polikopa), Pantelejmon (Baszczuk), Sofroniusz (Juszczuk), Jan (Choma)
Współkonsekrowani biskupi Serafin (Biełonożko) 22 kwietnia 2007 Leonid (Fil) 12 lutego 2008 Eulogiusz (Pacan) 13 grudnia 2009 Ambroży (Szewcow) 6 października 2019

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły średniej mieszkał w Czernihowie, gdzie był hipodiakonem biskupa czernihowskiego i nieżyńskiego Antoniego. Następnie odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu w 1985 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego, które ukończył trzy lata później. W czasie nauki, w 1987, złożył w ławrze Troicko-Siergijewskiej wieczyste śluby zakonne przed jego inspektorem, archimandrytą Benedyktem. 14 stycznia tego samego roku arcybiskup dmitrowski Aleksander wyświęcił go na hierodiakona, zaś 3 czerwca – na hieromnicha.

Od 1987 do 1988 hieromnich Stefan służył w cerkwi św. Mikołaja w Rabotynie. Następnie do maja 1990 przebywał w ławrze Peczerskiej, natomiast do września tego roku spełniał obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Swaczyjewce. 1 listopada tego roku został przeniesiony z eparchii czernihowskiej do eparchii homelskiej i żłobińskiej i objął obowiązki proboszcza parafii Opieki Matki Bożej w Kormie.

13 stycznia 1994 otrzymał godność igumena, zaś 14 października 1997 – archimandryty. Od 22 grudnia 1998 był dziekanem dekanatu dobrusko-kormiańskiego. Z jego inicjatywy przy cerkwi w Kormie powstał żeński monaster św. Jana Kormiańskiego. Duchowny jest również autorem akatystu do św. Jana Kormiańskiego i do św. Laurentego Czernihowskiego. W 2002 ukończył studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej.

30 stycznia 2005 został wyświęcony na biskupa turowskiego i mozyrskiego. W 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na katedrę homelską i żłobińską^[2].

1 lutego 2018 r. został podniesiony do godności arcybiskupa^[3].

Przypisy

1. Ukraińska transkrypcja imienia świeckiego na podstawie: Boroćba za nezałeżnisć Ukrajiny u 1989-1992 rr. Czernihiwśka krajowa orhanizacija Narodnoho Ruchu Ukrajiny za perebudowu. Do 20-riczcza stworennia Narodnoho Ruchu Ukrajiny za perebudowu. Zbornik dokumentiw i materialiw, oprac. S. W. Butko, S. W. Sołomacha, Czernihiw 2009, s. 399. ISBN 978-966-533-413-2.
2. Заключительное заседание Священного Синода прошло на Юге России
3. В девятую годовщину интронизации Святейшего Патриарха Кирилла в Храме Христа Спасителя совершена Божественная литургия. patriarchia.ru, 1 lutego 2018. [dostęp 2019-10-06]. (ros.).

Bibliografia

• Biogram w bazie danych Patriarchatu Moskiewskiego